147 2

147

Z tego względu wielowypust może być narysowany w różnych stopniach uproszczenia na poszczególnych rzutach tego samego rysunku (analogicznie do zapisu na rysunku 5.10c). Zapis uproszczony wielowypustu pozwala na zilustrowanie tylko zasadniczych cech, takich jak: średnice wałka lub otworu, kształt boków występów i długość wypustów. Pomija on istotne szczegóły zarysu występów, szczególnie u podstawy wypustów, które są nieodzowne na rysunku wykonawczym. Te, które są ważne, podaje się za pomocą szczegółu samego zarysu przedstawionego w zwiększonej podziałce.

Wielowypust na wałku w widoku równoległym do osi wzdłużnej (rys. 5.13) przedstawia się przez zaznaczenie powierzchni podstawy wypustów cienką linią ciągłą. Linie te kreśli się równolegle do linii grubych ilustrujących średnicę wałka.

Rys. 5.13. Wałki wielowypustowe: a) wielowypust o bokach równoległych, b) wielokarb, c) wielowypust o zarysie ewolwentowym

Odległość powierzchni podstaw od powierzchni wierzchołków wypustów, czyli średnicy wałka (rys. 5.13a) na użytecznej długości wielowypustu, powinna być równa wysokości obliczeniowej (ze względu na wytrzymałość) wypustów. W rzucie tym pomija się powierzchnię dodatkowych podcięć, charaktery-