150

Ćwiczenie 17

BADANIE MODELU UNII DŁUGIEJ

Część teoretyczna

^!STw.“Tu^Jtó\v k.óoch zjawisk* «« schodzą, można elementy fetc-ńc a skupione lub Kż rozłożone w .ej przcs.rzcm. Typowym przy-padkfon Jo którego analizy należy zastosować teorię obwodów o elementach rozłożonych, jest linia długa. Jeżeli długość linii jest porównywalna z długością fali. na której linia pracuje, to linię taką nazywamy linią długą. Linia długa może służyć do przesyłania energii elektrycznej, może też być przeznaczona do przekazywania sygnałów łączności itp. W przypadku sieci przesyłowej o napięciu setek kV i długości setek km należy uwzględnić równomiernie rozłożone wzdłuż linii:

-    straty napięcia na rezystancji.

-    straty napięcia na indukcyjności,

-    prąd upływu poprzez izolację linii (w linii napowietrznej poprzez powietrze, w linii kablowej poprzez izolację kabla).

-    prąd ładowania elementarnych kondensatorów rozłożonych wzdłuż linii, których okładziny stanowią przewody linii napowietrznych lub przewód ziemia.

Zatem całą Imię można sobie wyobrazić jako połączenie łańcuchowe sekcji cle-

■■^d!u?°^ŚC,it^X. ^{/:iwicrających} wymienione elementy. Jedna taka sekcja reprezentuje odcinek łinit.

i(x+

		i
	:	d 0&X	j$PAx,t)

o-Sb

>• -I-Sekcja elementarna linii długie, R _r,

: '"dukcyjnosć jednostkowa w H/km r ''^/>s,?^ncja jednostkowa w O/km. **"»*«. jednostkowa w f /km * " ^Upł>^Wność jednostkowa w S/km.