Przykładowy plik źródłowy znajduje się na dyskietce, która była dostarczona wraz z maszyną.. Zawiera ona przykłady użycia QU1CKC0DE
11 MAKRA
11.1 WPROWADZENIE
Funkcja makr jest funkcją dodatkową (opcjonalną) Więcej informacji na ten temat możesz uzyskać kontaktując się z przedsiębiorstwem HAAS lub swoim sprzedawcą.
7
W rozdziale tym zamieszczono krótkie wprowadzenie na temat MAKR zainstalowanych w układach sterowania obrabiarek HAAS Dzięki MAKROM programowanie przy użyciu kodów G staje się bardziej elastyczne oraz ułatwia definiowanie toru narzędzia. Dzięki MAKROM robisz to szybciej i bardziej naturalnie. Poza kilkoma wyjątkami BAKRA są kompatybilne z układami 10M i 15 M systemu f '1FANUC Elementy makr nie dołączone do poniższego opisu znajdują się na końcu instrukcji Programiści, którzy już wcześniej spotkali się z makro programowaniem z pewnością przejrzą tą sekcję, aby uniknąć zbytecznej pracy.
W tradycyjnym programowaniu obrabiarek ze sterowaniem CNC, program składa się z podprogramów, których nie można zmieniać, poza wyprowadzaniem wartości parametrów Makra pozwalają posługiwać się wartościami zawierającymi się w zmiennych ustawionych przez programistę, w przypadku podprogramów, w których zmieniamy tor narzędzia lub położenie tego toru. Zmienne te można wprowadzać do podprogramów jako parametry, wartości mogą również przebywać w tzw. zmiennych globalnych
Oznacza to, ze programista może stworzyć zbiór programów, które zostały całkowicie uwolnione od błędów i zweryfikowane. Takie programy pozwalają podnieść produktywność programisty i operatora Celem MAKR nie ma być zastąpienie systemów CAD/CAM, ale zwiększenie produktywności obrabiarek.
Poniżej znajduje się kilka przykładów zastosowań MAKR. Zamiast podawania makro kodów, staraliśmy się podać ogólny zarys stosowania MAKR.
NARZĘDZIA DO NATYCHMIASTOWEJ DOTYCZĄCYCH OBRÓBKI PRZEDMIOTÓW
ZMIANY
DANYCH
Wiele procedur ustawczych to procedury półautomatyczne, bardzo pomocne dla operatora. Narzędzia mogą być zastrzeżone na sytuacje, których nie przewidziano podczas ich projektowania. Np. załózmy, że przedsiębiorstwo używa standardowych mocowań, zacisków ze standardowymi otworami. Jeśli zorientujemy się, że potrzebny jest dodatkowy zacisk i jeśli makro podprogram 2000 zaprogramowano na wiercenie w przedmiocie określonego układu otworów, to poniższe dwa kroki pozwolą dodać potrzebne pozycje do wzoru lokalizacji otworów w układzie sterowania
w
161