163

, często udziela się gościom: w j_ednvm -

H^-ac ciasno, stwierdza: „jestem na Jod* ^^Tadeu^ZT' & l^erokim uśmiechem obwieszcza: o,| c '^{W inn}Vm fys^T’

PfS, się po*™* P^r«ą^rar,ut: gdy Joachim BmŁ^. Wfc /•^ zaczęli się obrażać wzajemnie (jeden druriS?* ^lSW*^vN»«to-

!‘"'^sk psychiatryczne"), Rymanowski sktonit ich dn ^Ser°^wai "P^r<>-b!en'V _c/vm stwierdził: „I W    ^{,ch do} ***««"■-■>-

Sdv konstruowania humóiyshJczn^' ^a° ^zobaczenia'za n V'^,ym

SU «>»    *»***»£ "

niekiedy tarzają się zwroty. Rymanowski    Gadziej St

przysłon ią , skrzydlate słowa, nie stroni rólsmiez od ‘    ’⁶ ***« »£

nie posuwa się do jawne, złośliwości. Gdy konS®? I ⁿⁱ&^dy '^edn^ prezydenta Kaczyńskiego z Georgem Bushem Sf*"⁰²⁶⁵^

L na elementy wizerunkowe: wnuczki Lecha i v, ^{karz z}'^vrócit Hwa-ich psa- ^WitaH^c 8°^ści' »gaił: ..A przy naszym stolTdzk^^ °^raz wnucząt i bez zwierząt" (wyd. z dn. 10 VI 2007) Zam ’ ^P°^{ltycy bez} do posła Wenderlicha który przyjechał do studia po wesekT pTzSl pan z kierowcą? Bo alkomatu nie mam w studiu"    ' "^{P y, al}

Obok humoru i dowcipnych wypowiedzi Rymanowski przyciaea uwagę widza rzeczowością. Pierwszy temat jest wprowadzany natychmiast po powitaniu, po sygnale Kawy. Dziennikarz przestrzega wszystkich kanonów stylu komunikatywnego⁴³. Jego wypowiedzi są przejrzyste i zrozumiałe, a przy tym dynamiczne - unika strony biernej, prowadzi narrację z przewagą czasowników i prostych zdań:

Bogdan Rymanowski, witam państwa. Zaczynamy od Szwajcarii, kont i polityków lewicy. Ministrowie Wasserman i Kaczmarek twierdzą, że sprawa jest poważna. SLD stawia im ultimatum: albo numery kont - albo sąd! [wyd. z dn. 27 V 2007).

Bogdan Rymanowski: witam państwa. Zaczynamy od pierwiastka, który pojednał Platformę z rządem. Nad Wisłą jesteśmy świadkami politycznego cudu, ale w Europie o cud porozumienia będzie dużo trudniej, [wyd. z dn. 17 VI2007]

Oba wstępy są w sensie konstrukcyjnym bardzo podobne. mość można traktować jako jedną ze strategii pozyskania widza,

chct ■ ^ ^ ⁰1 ^a ń s k i, Siedem kanonów

i powszechnie, [w:] E. W ierzb icka,A. Wolansi ^a ‘^odstawy stylistyki i 'retoryki, Warszawa 2008, s. 7-38.

163