1 ,od j*ko opozycyjny gest bojkotujący i* C2*rw<mkowa w°bec"ości bv,
* po demokratycznym przełomie 198g ' War‘ościUje "K<>
Dla radykalnie nacjonalistycznych.lcro,«na pieiń llcyro hymnie Mila Ojczyzno obcych w'^Cii' ^nij^J* now*go zna. ajencją bulgarskośa. W ten sposób zap Szu"“ Al«r,M ^ w ol*>wią.
ideolog'? nacjonalistyczną. ' 'WW® pteśń do W
1(8. II- IltaiustaiiOB, Hcmopunm* na .,lllyMU M ,trabKych
A****""* ««"*"» “• • My n-Kaam, xoPm,„ 1*91.6,,. 7.g. „ K ,
snkova/krilika/shum|
KZ
■ na grun-
:wie, ascezie i działalności kaznodziejskie! 'I!'o !K'a.C:h(r>'s 1 usw jego
ŚWIĘCI BUŁGARSCY, kult świętych jako leno śdjańskiej trafił do Bułgarii z Bizancjum w połowie" IX l"*0'?®"6' Mitury chrze tura bizantyńska kultywowała wzorce świętości chrze * i '" chrzlu Kll> cie jej wczesnochrześcijańskiego rozumienia jako n.oJa ■ powsta,e na męczeństwie, ascezie i działalności kaznodziei,;.,; ,ć .'. ®wan'» Chrystusa \
r^llCi?ZS!U.S.a, ^fntokral°ra. Modelowe pod
znajdowali dla siebie wzorzec
O™ wzgl?dem Pozostawało życie Konstantyna Wielkiego który w 1! chrześcijaństwo za religię równouprawnioną z pozostałymi’religiamj ^ Istnieją legendarne, lecz niepotwierdzone przekazy o męczeńskiej śmierci pra bułgarsktego ks.ęcta Enrawoty (o chrześcijańskim imieniu Bojan), który nie clZ wyrzec się Chrystusa, został w 833 r. ścięty przez swojego brata chana Małamira Bułgarskie i greckie źródła wspominają też inne legendarne świadectwa o prześladowaniach i męczeńskiej śmierci chrześcijan podczas rządów chanów -> Kruma i Omurtaga. O prawdziwym rozkwicie kultu świętych i związanej z nim litera tury hagiograficznej i hymnograficznej można mówić jednak dopiero w czasach pierwszego carstwa bułgarskiego. Zostali wówczas kanonizowani książę -> Borys 1, który ochrzcił Bułgarów, a następnie, w drugiej połowie X w., jego wnuk, car Piotr (927 - po 967), protektor Cerkwi, który walczył o czystość wiary z herezją —> bogomiłów. Kult władców był w średniowiecznej Bułgarii słabo rozpowszechniony. •Vie zachowały się teksty hagiograflczne i poetyckie poświęcone księciu Borysowi, znane jest jedynie oficjum ku czci św. Piotra. Porównując literaturę starobułgarską z piśmiennictwem Serbii i Rusi, gdzie kuli władców był znacznie popularniejszy niektórzy autorzy skłonni są wyjaśniać to zjawisko z punktu widzenia psycholo g" narodu, indywidualizmu Bułgarów i ich niechęci do podporządkowania się instytucjom państwowym. Jeśli jednak dokonać porównania z literatura . kulturą bizantyńską, widać, że w Bułgarii naśladowano dość wiernie modę 2»zan yns u * którym nad kultem władców dominował kult świętych męczenników, Patr. (>W' Piców Kościoła, a zwłaszcza pustelników.