148
dla dzieci i młodzieży zapoczątkowali jednak dwaj Francuzi. Pierwszym był Ch. Perrault /czyt.Pero/, żyjący w latach 1628-1703. V roku 1697 wydał on osiem baśni opartych na wątkach e-uropejskieh, którym nadał tytuł “Bajki mojej babci Gęsi albo opowiadania czasu przeszłego”• Były tam m.in. takie utwory, jak "Czerwony Kapturek", "Kot w butach", "Tomcio Paluch","Kopciuszek", "Śpiąca królewna". W roku 1699 wydano we Francji książkę, która osiągnęła nie notowane do tej pory powodzenie. Nosiła tytuł "Historia Telemaka". Autorem jej był biskup i dworzanin królewski F. Fenelon /czyt. Fenlą/, żyjący w latach 1651 , -1715.
Jeśli w literaturze czytanej przez młodych czytelników w Europie w wiekach XVI i XVII dominowali twórcy romańscy, to w wieku XVIII największą popularność zyskali pisarze angielscy.
¥ roku 1719 wyszła książka pt. "Przypadki Robinsona Cruzoe"D. Defoe /czyt. Defou/, żyjącego w latach 1660-1731. Utwór ten stał się ulubioną pozycją lekturową wielu pokoleń dzieci i mł>«-dzieży. 0 popularności świadczy fakt, że stał się on początkiem odrębnej odmiany gatunkowej, tzw. "robinsonady".Pierwsze z przeróbek to "Robinson młodszy" /1779/ pisarza niemieckiego J. Campe /czyt. Kanrpe/ oraz "Robinson szwajcarski" /1813/ J. Wyssą /czyt. Wisa/, również w języku niemieckim.Polską odmianę tej powieści napisał A. Dygasiński, a nosiła tytuł "Robinson polski" /1891/. Drugą pozycją z literatury angielskiej, która uzyskała trwałe prawo obywatelstwa wśród lektur młodego czytelnika, były "Podróże Guliwera w różne kraje dalekie/1726/ J„j Swifta /czyt. Swifta/, żyjącego w latach 1667-1745. I ona doczekała się licznych przeróbek i adaptacji z myślą o dzie-