5. MATERIAŁOZNAWSTWO ELEKTROTECHNICZNE 188
Tablica 5.9. Materiały do wyrobu ogniw termoelektrycznych, wg [5.15 i 5.22]
Tempe- |
Siła tcrmoclc- | |||||||
Ogniwo |
odnie- |
Tempera- | ||||||
sienią °C |
-250 |
-200 |
-100 |
20 |
100 |
200 |
300 | |
Złoto + 1 % kobaltu Srebro + 1% kobaltu |
0 |
8,5 |
7,2 |
3,7 |
— |
— | ||
Konstantan-srebro |
0 |
— |
0.78 |
4,12 |
8,84 |
14.10 | ||
Konstantan-miedź |
0 |
6.22 |
5,46 |
3,32 |
0,76 |
4.10 |
8,80 |
14,10 |
Konstantan-żclazoł) |
0 |
— |
7.50 |
4,40 |
5.15 |
10.48 |
15.77 | |
Konstantan-chromonikielina |
0 |
5,62 |
11,08 |
18,79 | ||||
Nikiel-chromonikiclina |
0 |
— |
3,25 |
7,30 |
11,40 | |||
Nikiel-stal niklowa (66% Ni) |
0 |
— |
— |
— |
2.12 |
4.71 |
7,38 | |
Nikiel-węgicl |
0 |
— |
— |
— |
1,76 |
4,17 |
6,54 | |
Chromel-alumel21 |
0 |
— |
4,10 |
8,13 |
12,21 | |||
Platyna-platynorod |
0 |
0,11 |
0,65 |
1,44 |
2,37 | |||
Platyna-platyna 4- 4,5% renu + 5,0% rodu |
0 |
— |
— |
031 |
1.56 |
3,46 |
5,51 | |
Irydorcn-irydorod (10%) |
0 |
1,66 | ||||||
Rod-platynorod (10%) |
0 |
0.001 |
0,12 |
0,29 | ||||
Silit-węgiel |
0,3 mV/°C |
lł Siła termoelektryczna na i C zwiększa się ze wzrostem temperatury.
21 Chromel 89% Ni + 10% Cr + 1% Fe, Alumel 94,5% Ni + 2% Al + 1% Si - 2,5% Mn.
termoelektrycznych oraz ich charakterystyki. Charakterystyki ogniw zamieszczone w katalogach należy jednak traktować zawsze jako orientacyjne; każdy termoclement wymaga bowiem odrębnego skalowania. Należy je co pewien czas powtarzać, gdyż występująca dyfuzja stykających się ze sobą materiałów może spowodować znaczne zmiany potencjału stykowego. Dyfuzja przebiega tym szybciej, im temperatura pracy termoelementu jest wyższa. Zmiana potencjahi stykowego może zostać spowodowana również procesami korozyjnymi.
Termobimctal wykonuje się przez spojenie pod wysokim ciśnieniem, a następnie walcowanie płyt dwóch metali o różnej rozszerzalności cieplnej. Pod wpływem temperatury termobimetal ulega odkształceniu na skutek różnicy rozszerzalności. Dzięki tej właściwości jest stosowany na elementy termoregulacyjne w obwodach elektrycznych. Termobimetale dają się obrabiać
Tablica 5.10. Termobimetale, zaczerpnięto z [5.15; 5.18]
Skład bimetalu |
Wygięcie właściwe • 10'2 mm/(mm • K) |
Najwyższa temperatura pracy ciągłej °C |
Rezystywność m | ||
materiał o małej wydłużał ności |
materiał o dużej wydłużalności | ||||
20°C |
200°C | ||||
36% Ni + Fe |
Ni |
0,097 |
200 |
0,154 |
0.27 |
36% Ni + Fe |
Ni + Mn + Fe |
0,128 |
500 |
0,70 |
0.87 |
36% Ni + Fe |
20% Ni + 6% Mo + Fc |
0.170 |
250 |
0,80 |
0,93 |
Fe |
20% Ni + 6% Mo + Fe |
0,06 |
500 |
0,32 |
0,84 |
Fe |
mosiądz |
0.05 |
150 |
0.09 |
0,23 |
30% Ni + Fe |
mosiądz |
0.143 |
150 |
0,11 |
0.24 |
plastycznie. Najczęściej stosowanym zestawem materiałów tworzących termobimetale jest nikiel ze stopem żelaza z niklem, noszącym nazw'ę inwar. Właściwości najczęściej stosowanych termobimetali podano w tabl. 5.10.
k(ryczna. mV
tura, cC
400 |
500 |
600 |
700 |
800 |
900 |
1000 |
1100 |
1200 |
1300 |
1400 |
1500 |
1600 |
1700 |
1800 |
— |
— | |||||||||||||
19." |
25.79 |
32,15 | ||||||||||||
19.90 |
26,30 | |||||||||||||
20.96 |
26.12 |
31,47 |
37,15 |
43,25 |
— |
— |
— |
— |
— |
— | ||||
26,48 |
34,18 |
41,95 |
50,02 |
57,94 | ||||||||||
15.50 |
19.80 |
24,05 |
28,30 |
32,20 |
36.45 |
40,63 |
44,80 |
48,95 |
— | |||||
9,55 |
11.83 |
14,24 |
17,22 |
20,42 |
23,85 |
27.51 |
31,42 |
— |
— |
— |
— |
— |
— | |
8,38 |
10.28 |
12,50 |
15,29 |
18,30 |
21,80 |
25,63 |
29,79 |
34,35 |
— |
— |
— |
— |
— | |
16,39 |
20,64 |
24.90 |
29.14 |
33,31 |
37,36 |
41,31 |
45,14 |
48.85 |
— |
— |
— | |||
3,26 |
4,23 |
5,24 |
6,27 |
7,34 |
8.47 |
9,61 |
10,77 |
11,96 |
13,15 |
14.36 |
15,56 |
16,73 | ||
7,66 |
9.96 |
12,41 |
14,96 |
17,61 |
20,31 |
23,11 |
26,06 |
28,91 |
31.86 |
— |
— |
— | ||
3,64 |
— |
— |
6,24 |
6,83 |
7,38 |
7,91 |
8,41 |
8,89 |
9,35 |
9,81 |
10,26 | |||
0,57 |
0,95 |
1,40 |
1,96 |
2,62 |
3,37 |
4,21 |
5,16 |
6,22 |
7,27 |
8,39 |
9,55 |
Do łączenia metali stosuje się luty — stopy metali o temperaturze topnienia niższej niż temperatura łączonych metali. Rozróżnia się luty miękkie — o temperaturze topnienia niższej niż 400:C i luty twarde — o temperaturze topnienia wyższej niż 700CC. Połączenia wykonane lutami miękkimi mają wytrzymałość na rozciąganie 20-5-78 MPa, lutami twardymi zaś — 200 -i- 490 M Pa. Do połączeń elektrycznych stosuje się zarówno luty miękkie, jak i twarde.
Temperatura topnienia lutów powinna być o ok. 15Ó°C niższa niż temperatura topnienia łączonych metali.
Luty miękkie stosuje się do połączeń szczelnych, a luty twarde — do połączeń szczelnych i przenoszących obciążenia. Zakres zastosowań i właściwości niektórych lutów podano w tabl. 5.11.
Tablica 5.11. Właściwości niektórych lutów i ich zastosowania, wg [5.81; 5.82 i 5.83]
Rodzaj lutów |
Cecha |
Skład |
Temperatura topnienia °C |
Zastosowanie | |
cynowo- |
LCI0 |
9*5-10% Sn |
268-299 |
łączy miedź, mosiądz i stal; lutowanie | |
-ołowiowe |
0,6% Sb |
żarówek | |||
reszta Pb | |||||
LC30 A2 |
29-r30% Sn |
185-250 |
łączy miedź, stal; lutowanie połączeń | ||
-*s |
1,4 —1,8% Sb |
pracujących w podwyższonych tempe- | |||
'5 |
reszta Pb |
raturach; lutowanie uzwojeń silników | |||
elektrycznych | |||||
3 -4 |
LC40 |
39-7-40% Sn |
183-238 |
łączy miedź, mosiądz, stal; pobielanie | |
0,2-0,5 Sb |
i lutowanie elementów aparatury elekt- | ||||
reszta Pb |
rotechnicznej | ||||
LC40 A2 |
39 - 40% Sn |
185-231 |
łączy miedź i stal; lutowanie uzwojeń | ||
1,8-7-2,4% Sb |
silników elektrycznych | ||||
reszta Pb |