5. MATERIAŁOZNAWSTWO ELEKTROTECHNICZNE 246
ków, a szczególnie węgla, istotnie pogarszają właściwości magnetyczne, i tak p^. zawartości C ok. 0,001% — 0,5-106, a przy zawartości C ok. 00l”:
W zależności od metody oczyszczania zclaza rozrozma się następujące jego odmiam żelazo przetapiane w atmosferze wodoru, żelazo przetapiane próżniowo, żelazo karbonylkowe (otrzymywane chemicznie ze związku Fe (CO)5), żelazo oczyszczane elektrolitycznie i żelazo armco ze specjalnie prowadzonych wytopów- stali. Główne właściwości odmian żelaza czystego podano w tabl. 5.33.
Tablica 5.33. Główne właściwości czystych odmian żelaza, zaczerpnięto z [5-26; 5.42]
Właściwość |
Rodzaj żelaza | |||
przetopione w wodorze |
karbonylkowe |
elektrolityczne |
armco | |
Zawartość |
0,005 C |
0.005 C |
0,02 C |
0,025 C |
domieszek |
0,001 o2 |
0,005 O, |
0.01 o. |
0,035 O, |
20000 |
3 300 |
1000 |
250 | |
/‘rnu< |
340 000 |
21 500 |
15000 |
5000 |
HtK, A/m |
2,4 |
6,4 |
23 |
80 |
B,> T |
2,15 |
2,17 |
2,16 |
2,0 |
02o. tł m |
0,1 -10 6 |
0,1 -10-‘ |
0,1 -10 6 |
0,15-10 6 |
Oznaczenia: nrp, ^rir.„ odpowiednio początkową i maksymalna wartość względnej przenikalności magnetycznej.
Tablica 5.34. Parametry charakterystyk magnesowania żelaza o różnym stopniu oczyszczenia, zaczerpnięto z publikacji IEC 404-8-6
Klasa materiału |
Maksymalna wartość H<h, A/m |
Najmniejsza wartość indukcji magnetycznej B. T dla H, A/m | |||||
100 |
200 |
300 |
500 |
1000 |
4000 | ||
A—240 |
240 |
1,15 |
U0 |
— |
1.60 | ||
A 120 |
120 |
— |
— |
1.15 |
1.30 |
1,45 |
1.60 |
A—80 |
80 |
— |
1,10 |
1,20 |
130 |
1,45 |
1.60 |
A—60 |
60 |
1.15 |
1.25 |
135 |
1,45 |
1.60 | |
A—20 |
20 |
1,15 |
1,25 |
1,30 |
1,40 |
1,45 |
1.60 |
A—12 |
12 |
1,15 |
1,25 |
1,30 |
1,40 |
1,45 |
1.60 |
Zgodnie z klasyfikacją publikacji 404-8-6 IEC, odmiany żelaza dzieli się na grupy wg kryterium maksymalnej wartości HcB, (tabl. 5.34). Materiały te są wytwarzane w postaci różnego rodzaju kształtek odkmvanych na gorąco, walcowanych i ciągnionych na zimno. Najlepszym zastosowaniem tych materiałów jest praca w stałym, niezbyt silnym polu magnetycznym przy wymaganiu dużej wartości p, a więc jako obwody magnetyczne przekaźników i elektromagnesów prądu stałego, głośników, sprzęgieł i hamulców magnetycznych, nabiegunników maszyn prądu stałego oraz części obwodów magnetycznych mierników elektrycznych.
5.6.4.2. Stale magnetyczne o małej zawartości węgła
Cechą wyróżniającą tę grupę materiałów jest zawartość węgla nie przekraczająca 0,3% przy obecności niewielkich ilości takich pierwiastków' jak Mn, Mb. V i S. Dla wyrobów wykonywanych w postaci litej — w'ymaga się jedynie odpowiedniego kształtu charakterystyki magnesowania w zakresie wynikającym z zastosowania.
Wyroby walcowane na zimno w postaci blach i taśm izotropowych magnetycznie są zwane blachami magnetycznymi bezkrzemowymi nieorientowanymi. Charakteryzują, się bardzo dobrą magnesowalnością (tabl. 5.35). Stratność p10 przy' 50 Hz w zależności od grubości wynosi 2,2-^4,7 W/kg. Blachy bezkrzemowe śa dostarczane bez warstw) izolacyjnej, w postaci taśm lub arkuszy utwardzonych po wałowaniu na zimno. W tym stanie nadają się najlepiej do wycinania z nich wykrojów. Nieobecność krzemu powoduje-żc blachy tc są dość miękkie, co zmniejsza zużycie narzędzi tnących. Zadziory powstałe
Tablica 5.35. Materiał}' magnetycznie miękkie. Elektrotechniczne blachy magnetyczne, zaczerpnięto z [5.26]_
— |
Sposób walcowania |
Grubość mm |
Właściwości magnetyczne | ||||
Rodzaj blachy |
Stratność, W/kg |
Magnesowalność, T | |||||
Pl.O |
Pl.S |
B-.s |
®s,o |
®10.0 | |||
'orientowane krzemowe |
walcowane na zimno |
028-0.35 |
0,38-0,56 |
0,90—1,22 |
1,89-1,9 |
1,92-1,96 |
1,95+1,99 |
- ‘ |
walcowane |
0.35 |
0,9-1,3 |
2.25-.3,15 |
1,44 |
1,55 |
1,66 |
Sieorientowane |
na gorąco |
030 |
1,3-2,8 |
3,15 — 6,50 |
1,47 |
1,58 |
1,70 |
krzemowe |
walcowane na zimno |
030-0,75 |
1,3 -4,9 |
3,0-11 |
1,55-1,60 |
1,65-1,7 |
1,78+1,80 |
Nicorientowane bezkrzemowe |
walcowane na zimno |
0.45-0,63 |
T •1- |
5,5 + 11,7 |
1,67 |
1,73 |
1,84 |
Uwaga. Indeksy 1.0 i 1,5 oznaczają stratność przy 1.0 i 1,5. T, indeksy zaś 2,5, 5,0,10,0 — indukcję przy 2,5, 5,0 i 10,0 kA/m.
przy prawidłowej obróbce mechanicznej są na tyle małe, że na ogół nie wymagają osuwania.
W celu uzyskania odpowiednich właściwości magnetycznych jest jednak niezbędne poddawanie wykrojów wyżarzaniu. Parametry tego procesu (temperatura, czas, atmosfera ochronna, szybkości nagrzewania i stygnięcia) dobiera się w zależności od zawartości węgla w stali. Blachy o zawartości węgla ok. 0,005% wymagają tylko wyżarzenia rekrystalizującego, blachy o zawartości węgla ok. 0,01% wymagają — oprócz rekrystalizacji — dodatkowego odwęglania w atmosferze obojętnej (wilgotnego wodoru). Temperatura wyżarzania wynosi 760-^785°C.
Blachy do maszyn małej mocy mają zazwyczaj izolację tlenkową (tlenki żelazo-wo-żelazawe) wytwarzaną w ostatniej fazie wyżarzania wykrojów (podczas studzenia) w atmosferze pary wodnej. Blachy bezkrzemowe można stosować w obwodach magnetycznych składanych z warstw' przede wszystkim w wirujących maszynach elektrycznych małej mocy. Mają one magnesow'alność do ok. 2 T; cechuje je dość duży współczynnik wypełnienia (96% bez izolacji, 94% z izolacją) oraz dobra wykraw'alność. Dzięki tym właściwościom uzyskuje się zmniejszenie wymiarów zewnętrznych maszyn i tym samym zmniejszenie zużycia materiałów.
S.6.4.3. Stale krzemowe (elektrotechniczne blachy magnetyczne)
Dodanie krzemu do stali powoduje zwiększenie jej rezystywności (przy 4,5% Si uzyskuje się ok. sześciokrotne zwiększenie rezystywności w stosunku do stali bezkrzemowej) oraz zwężenie pętli histerezy. W rezultacie następuje znaczne zmniejszenie stratności magnetycznej. Że w’zrostem zawartości krzemu nieznacznie zwiększa się przenikalność magnetyczna (początkowa i maksymalna), a także polepsza się odporność na starzenie. Z drugiej strony jednak maleje indukcja nasycenia i zwiększa się twardość, powodując większe zużycie narzędzi tnących przy mechanicznej obróbce.
Wyroby lite wykonuje się w postaci kształtek w-alcowanych na gorąco lub ciągnionych na zimno oraz odkuwek. Wymagaja one obróbki cieplnej po nadaniu im ostatecznego kształtu.
Najważniejszym definiowanym parametrem (oprócz Bs, Br, HcB) jest wartość rezystywności o wyrażana w pO • m. W zależności od zawartości procentowej krzemu zawiera się ona — wg Publikacji 404-1 IEC 1979 — w granicach:
poniżej 1% Si 0,13—0,25 pfi-m
1 - 2.5 % Si 0.25 h- 0.40 pD • m
2,5-5% 0,40-0,65 pD-m
Znacznie ważniejszą grupę ze względu na powszechne zastosowanie stanowią wyroby w postaci blach.