5. MATERIAŁOZNAWSTWO ELEKTROTECHNICZNE 260
y.L — współczynnik temperaturowy rozszerzalności cieplnej liniowej. K"1 y — konduktywność, S/m
y współczynnik wybrzuszenia (w odniesieniu do kształtu krzywej odmagnesowania) ó — kąt strat, rad
r. przenikalność elektryczna bezwzględna, F/m £q — przenikalność elektryczna próżni (stała elektryczna}, F/m
c, przenikalność elektryczna względna
/ podatność elektryczna
ż.c — przewodność cieplna właściwa, W/(m • K) fi przenikalność magnetyczna bezwzględna. H/m
/i„ przenikalność magnetyczna próżni (stała
magnetyczna), H/m
H, — przenikalność magnetyczna względna
p, p przenikalność magnetyczna względna
początkowa
q — rezystywność, Ci - m q — gęstość masy, masa właściwa, kgin3 qd — rezyslywność idealna przewodników w temperaturze Debye*a. O m
q, — rezystywność idealna przewodników, Q m
Qr — rezystywność resztkowa przewodników, Q m qp — rezystywność powierzchniowa, O Qt rezystywność skrośna dielektryków, Q • m o — naprężenie normalne (mechaniczne). Pa
x — podatność magnetyczna
co — pulsacja, s~l
Książki i publikacje
5.1. Antoniewicz Jj Własności dielektryków. Warszawa, WNT 1971.
5.2. Au A., Maksymiuk J.. Pochanke Z.: Podstawy obliczeń aparatów elektroenergetycznych. Warszawa. WNT 1981
5.3. Au A., Ciok Z., Maksymiuk 1: Łączniki energoelektryczne średnich napięć. Warszawa, WNT 1984.
5.4. Auleylner K.: Odgromniki. Warszawa, WNT 1980.
5.5. Charakterystyki stali, stale i stopy o szczególnych własnościach. Tom 1. Stale i stopy magnetycznie miękkie. Praca zbiorowa. Instytut Metalurgii Żelaza im. S. Staszica. Katowice, Wydawnictwo Śląsk 1981
5.6. Chełkowski A.: Fizyka dielektryków. Warszawa. WNT 1971
5.7. Chróst K.: Magnesy trwale ze stopów Fc-Cr-Co. Biuletyn Informacyjny. Nr 3. Instytut Teie- i Radiotechniczny, Warszawa 1988, s. 28-^33.
5.8. Corrosion resistant. Materials handbook. Praca zbiorowa pod redakcją D. J. De Renzo. Noyes Datę Corp., Park Ridge 1985.
5.9. CRC handbook of electrical resisticities of hinary metallic alioys. Praca zbiorowa pod redakcją K. Schródcra. Boca Raton, CRS Press 1983.
5.10. Dakin T. W., Luxa G., Oppermann G., Vigreux J., Wind Ci.. Winkeinkemper H.: Breakdown of gases in uniform fields. Electra 1974. No. 32, s. 61.
5.11. Dechamps L. i in.: Prospccts ofTered by new high critical temperaturę supcrconducting matcrials for electrical power transinission. Raport na sesję plenarna CIGRE, Paryż, 1990 r.
5.12. Decelopments in polimers degradation-7. Praca zbiorowa pod redakcją J. Kroschwitz. New York, John Willcy a. Sons 1988.
5.13. Domkę W.: Yadcmecum materiałoznawstwa: stal. metale nieżelazne, tworzywa sztuczne, badania materiałów. Warszawa, WNT 1989.
5.14. Dugdale J. S.: Ihe electrical properties of metals and alioys. Londyn. Edward Arnold 1977.
5.15. Electrotechniąue. Ed. Technigue de Flngenieur. Paris.
5.16. Electrical and electronic properties of polymers. Praca zbiorowa pod redakcją J. Kroschwitz. New York. John Willey a. Sons 1988.
5.17. Encyklopedia fizyki współczesnej. Warszawa, WNT 1983.
5.18. Fischer II.: Werkstojfe in der Elektrotechnik. Miinchen-Wien. Carl llanser Yerlad 1982.
5.19. Galand J., Lelievre B., Nicoud J.C.: Conductcurs en aluminium et alliages dalurainium. Vienne. Symposiura CIGRE 1987, Rap. 300 -03.
5.20. Gmelins Ilandbuch der Anorganischen Chemie. Berlin, Springer Vcrlag 1981.
5.21. Harris B.. Bunsell A. R.: Structure and properties of engineering materials. London, Longman Group Limited 197“
5.22. Kolbiński K, Słowikowski J.: Materiałoznawstwo elektrotechniczne. W'arszawa, WNT 1988.
5.23. Latour-Słowikowska, H.. Lampe J., Słowikowski J.: On rcactions in the gaseous phase in decomposcd SF6. Gascous Diclcctrics IV, Conf, Knoxville USA 1984, New York. Pcrgamon Press 1984, s. 286 291.
5.24. Lebiedziejewski H., Szudck M.: Wyroby z węgla i grafitu. Warszawa. WNT 1970.
5.25. Lidmanowski W.: Zarys teorii wyładowań w dielektrykach. Warszawa, WNT 1988.
5.26. Malheizd Z.: Blachy elektroiechniczne walcowane na zimno. Warszawa, WNT 1973.
5.2" Maser H. P. i in. Transformerboard. St. Johnsbury USA. Vermont 1979.
5.28. Newman R.C.: Dęfects in Silicon. Rep. Próg. Phys. 1982, Vol. 45, s. 1163-r-1206.
5.29. Ochrona elektrochemiczna przed korozją. Teoria i praktyka. Praca zbiorowa pod redakcją J. Ostaszewicza. Warszawa, WNT. 1991.
5.30. Ochrona przed korozją. Praca zbiorowa. Warszawa. Wyd. Czasopism i Książek Technicznych NOT-SIGMA 1987.
5.31. naruH TO. M. h np. nocronHHbie Maiwru. CnpaBOHmnc. MocKBa. OHeprHa 1980.
5.32. Prowans S. \f ateria!o znawstwo. Warszawa. WNT 1984.
5.33. Racho R.. Krause Kz Wekstojje der Elektronik. Berlin, Verlag Technik 1972.
5.34. Słowikowski J.: Właściwości izolaqi polietylenowej i ekranów półprzewodzących na izolacji w kablach energetycznych na średnie napięcia. Wiadomości Elektrotechniczne 1986, R. 54. nr 19, s. 374- 376.
5.35. Soiński M.: Anizotropowe właściwości wybranych materiałów magnetycznie miękkich. Częstochowa, Wydawnictwo Politechniki Częstochowskiej 1987.
5.36. Vlack V.LH.: Materials for engineering. concepts and applications. Reading, Mass. Addison-Wesley Publishing Campany 1982.
5.37. Watcrs M.: The short-circuit strenght of power transformers. London McDonald 1966.
5.38. Wendorf Z.: Metaloznawstwo. Warszawa, WNT 1976.
5.39. Włodek R.: Mechanizmy działania wyładowań niezupełnych w dielektrykach. Warszawa, PWN 1992.
5.40. Wranglen Gz Podstawy korozji i ochrony metali. Warszawa, WNT 1985.
5.41. Zalewski J.: Dielektryki kondensatorówr energetycznych. Opole, Wydawnictwa Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Opolu 1988.
5.42. Życki Zz Charakterysty ki magnesów trwałych w obwodach magnetycznych. Prace Instytutu Elektrotechniki. Nr 164, Warszawa 1991.
Normy krajowe1
5.43. PN-87, E-02050 Izolacja elektryczna urządzeń elektrycznych. Klasyfikacja według ciepłoodporności.
5.44. PN-72/E-04400 Materiały elcktroizolacyjne stałe. Przygotowanie i badanie próbek. Znormalizowane warunki otoczenia.
5.45. PN-76/E-04401 Materiały elektroizolacyjne. Zasady określania ciepłoodporności.
5.46. PN-86/E-04403 Materiały elektroizolacyjne stałe. Metody pomiaru prrenikalności elektrycznej i współczynnika strat dielektrycznych.
5.47. PN-86/E-04404 Materiały elektroizolacyjne stałe. Metody pomiaru wytrzymałości dielektrycznej napięciem
0 częstotliwości przemysłowej.
5.48. PN-8S/E-04405 Materiały elektroizolacyjne stałe. Pomiary rezystancji.
5.49. PN-77/E-04408 Materiały elektroizolacyjne ciekłe. Pomiary napięcia przebicia.
5.50. PN-84/E-04409 Materiały elektroizolacyjne ciekłe. Pomiary współczynnika strat dielektrycznych, przenikalności elektrycznej względnej i rezystywności.
5.51. PN-86/E-04410 Lakiery elektroizolacyjne. Metody badań.
5.52. PN-86/E-04414 Materiały elektroizolacyjne stałe. Metody badania dla określenia palności w obecności źródła zapłonu [idt IEC 707/1981].
5.53. PN-86/E-04415 Materiały’ elektroizolacyjne stałe. Metoda wyznaczania wskaźników porównawczych i wskaźników odporności na prądy pełzające w warunkach zawilgocenia [idt IEC 112/1979].
5.54. PN-84/E-04420 Materiały elektroizolacyjne z miki i papieru mikowego. Metody badań.
5.55. PN-74/E-04431 Materiały elcktroizolacyjne. Metody badań odporności na działanie chemicznie agresywnych atmosfer.
5.56. PN-81/E-04433 Materiały elektroizolacyjne. Oznaczanie zawartości powietrza i wody wr szcściofluorku siarki metodą chromatografii gazowej.
5.57. PN-74/E-04441 Materiały elektroizolacyjne stałe. Badania odporności na łuk elektryczny o małym natężeniu prądu przy wysokim napięciu.
5.58. PN-89/E-04442 Materiały’ elektroizolacyjne. Badania odporności na prądy pełzające przy wysokim napięciu
1 pochyłej próbce.
5.59. PN-75/E-04444 Materiały elcktroizolacyjne. Sprawdzenie wskaźnika temperaturowego tkanin nasyconych.
5.60. PN-89/E-06307 Elektroizolacyjne materiały ceramiczne. Metody badań.
5.61. PN-87,'E-29010 Materiały elektroizolacyjne gazowe. Sześciołluorek siarki (SF6) w stanie dostawy [idt TEC 376/1971].
Dane aktualne w chwili druku. Sprawdzić aktualność przed stosowanien normy.