20110409324

iii, • un przsweżnl# budyriV.mil zamknlętymi, Tuczniki /o wadze od _M, MO kg/ trzyma się w odpowiedniego rodzaju kojcach,usytuowanych w lub w kilku rządach. Tak Jak w przypadku chlewni zarodowej i unl-_w,, ..„iiui.l - najczęściej etoaowenym rodzajem budynku dla tuczu trzody HH chlewnia dwurzędowa. Kojoe posiadają stosunkowej małą powierzchnię pttśioffl, aby zwierzęta nie dysponowały zbyt dużą swobodą ruchu, gdyż to opływa uJemnLa na przyrost loh wagi. W kojcach umieszcza się średnio od kllmi do kllkunnatu sztuk zwierząt o zbliżonej wadze i wieku.

V    tuoznrnLaoh stosuje się wspólne korytarze peszowo-gnojowe lub ko-ryUr/o oddzielne. Szerokość korytarzy zależy od urządzeń mechanicznych. Przy utyaiu kolejek podwieszonych szerokość korytarza może być mniejsza. Nłtomlsst zastosowanie wózków naziemnych wpływa na zwiększenie szero-kośol korytarza.

V    gospodarstwach Indywidualnych często w jednym obiekcie trzyma się urćwno zwierzęta na chów Jak i tuczniki. W takiej sytuacji tuczniki powinny zajmować kojoe usytuowane w gorzej oświetlonej części budynku.

Na ogół w rozwiązaniach funkcjonalnych budynki dla trzody chlewnej posiadają rzuty poziome prostokątne lub Zbliżone do kwadratu /układy wlslorzędowe/. Coraz ozęśclej podejmuje się próby stosowania budynków o rzutach wlelobooznych i okrągłych. Rzuty takie zapewniają: zmniejszenie obwodu ścian zewnętrznych 1 powierzchni koarunikacyjno-trens port owej, a taki* - usprawnienie procesów technologlczno-produkcyjnych.

Średnio wielkość powierzchni użytkowej pomieszczenia na 1 sztukę

powinna wynosić:
- dla laahy z prosiętami	6,5 -	8,5 m^2
- dla loehy bez prosiąt	1,5 -	2,5 m^2
| dla warchlaka	0,35-	0,55 m^:
- dla tucznika	0,7 -	1,0 m^2

4.2.3. Wyposażanie budynków Kojot /boksy/ dla trzody

W pomlaazozenlach dla trzody znajdują zastosowanie różne systemy kojców. Rzutują ona na sposób zagospodarowania wnętrza i Jego urządzenia. Rozróżnia się następujące systemy kojców: duński, szwedzki 1 niemiecki.

System duński polega na wydzielaniu osobnych korytarzy paszowych 1 gnojowych, co umożliwia seperację zwierząt od "zimnych” ścian zewnętrznych, ais wymaga przeznaczenia stosunkowo dużej powierzchni na korytarz# /rys. 193/i Kojce duńskie stosuje się dla różnych grup zwierząt. Systss szwedzki - poprzez nałożenie się korytarzy gnojowych dwu rzędów