20110409336

*3

Rys.1*5. Występowanie dwóch podstawowych typów dachów w budownictwie wiejskim w Polsce: I - dachy czterospadowe, II - dachy dwuspadowe; a - stan po II wojnie światowej

Zagrody budowane przez chłopów biednych były nadal małe i ubogie. Chłopi bogaci wznosili zagrody złożope z kilku budynków większych, lepiej wykonanych 1 wyposażonych. Funkcjonalnie i architektonicznie nowo-ozesne budynki stanowiły kontynuację tradycyjnego budownictwa ludowego, ohoolaż ooraz wyraźniej zaznaczał się wpływ budownictwa małomiasteczkowego. Polegał ón na wzrastającym* stosowaniu obiektów mieszkalnych, na— ślsdujęcych - pod względem rozwiązań funkcjonalnych i formalnych - wzory miejskie. Pomimo postępującej urbanizacji rzuty wiejskich chałup na ogół zaohówały dotychczasowe dwa odrębne kierunki rozwojowe. Zgodnie z tradycyjnymi zwyczajami na północnych i zachodnich terenach kraju nadal wznoszono chaty o rzutach zwartych, zbliżonych do kwadratu,natomiast na terenach południowych 1 wschodnich - najczęściej budowano chaty o rzutach wydłużonych, jednotraktowyoh. Największe zmiany dokonały się w zakresie kształtów dachu 1 w ich terytorialnym rożnie szczaniu. Coraz widoczniej zmniejszał się zakres występowania dachów czterospadowych, wy-pleranych przez dachy dwuspadowe. W obu typa oh dachów prawie wyłącznie stosowano konatrukoję krokwiową /rys. 45/.

Najbardziej pospolitą konstrukcją ścienną, którą posługiwano się w budownictwie drewnianym była konstrukoja zrębowa. Na terenach Polski północnej 1 zachodniej, a także częściowo południowej stosowano konatrukoję słupową. V niektórych okolicach często spotykało się ściany deskowane.

Pod względem sposobu sytuowania budynków na działce - tak Jak w prze— ■złeśol - stosowano oddzielne wznoszenie budynków lub ich łączenie pod wspólnym dachem. Pierwszy sposób występował na terenie całego kroju i