s14 (4)

Wersje i zastosowanie śmigłowca Mi-8

Śmigłowiec jest produkowany w dwóch podstawowych wersjach: transportowej Mi-8T i pasażerskiej Mi-8P, z których każda ma kilka odmian. Odmiany te uzyskuje się poprzez wymianę wyposażenia i urządzeń w kabinie transportowej oraz zainstalowanie niektórych specjalnych urządzeń, np. wciągarki pokładowej, klimatyzatora, radiotelefonu itp. Istnieją również wersje specjalne, niektóre z nich opisano poniżej.

Wersja transportowa M1-8T służy do przewożenia ładunków o masie do 4000 kg. Wymiary kabiny wynoszą: długość 5,4 m, szerokość 2,3 m i wysokość 1,8 m. Tylne klapy ładowni otwierają się na całą szerokość i wysokość kabiny, co umożliwia wypełnienie całej jej objętości. Podłoga kabiny jest wzmocniona i wytrzymuje przeciążenie do 4,6 g przy przewożeniu ładunków o maksymalnej masie. Do progu ładowni mocuje się trapy, które umożliwiają wtaczanie ciężkich ładunków do ładowni. Załadunek ułatwia wciągarka elektryczna o nośności do 150 kg. Śmigłowiec wyposaża się w układ wielokrążków, zwiększających nośność wciągarki 2- lub 4-krotnic. Przy przewożeniu długich ładunków klapy ładowni mogą być ustalane w położeniach pośrednich.

Do transportu ładunków o. dużych wymiarach i masie do 3000 kg służy układ zewnętrznych podwieszeń, który wyposaża się w zestaw lir o długości 1 X 5 i 2 X 10 m. W ogrzewanej i wentylowanej ładowni można przewozić 24 pasażerów na odchylanych siedzeniach.

Śmigłowiec wyposażony jest w rakiety do sygna-lizacji jego miejsca. Dwie kasety, po 4 rakiety w każdej, rozmieszczone są na wewnętrznej powierzchni lewej klapy ładowni. Przycisk odstrzeliwania rakiet znajduje się w lewym górnym pulpicie w kabinie pilotów.

Śmigłowiec Mi-8 transportuje do bazy rozbity śmigłowiec Mi-2 (fot. APN)

Wersja pasażerska służy do przewozu 28 pasażerów lub 11 w wersji luksusowej. W kabinie znajduje się 14 dwumicjscowych foteli po 7 z każdej strony kadłuba. W przedniej części kabiny z lewej strony znajduje się odchylane siedzenie. Fotele przymocowane są do dwóch szyn w podłodze kadłuba i dwóch po obydwu stronach kadłuba. Kabina pasażerska oddzielona jest od szatni przegródką wykonaną z dwóch arkuszy sklejki, przedzielonych pianką. Wzdłuż kabiny, po obydwu stronach kadłuba, biegną półki bagażowe oraz drążki. Na tylnej ściance kabiny znajdują się dwa termosy do przegotowanej wody i apteczka. W kabinie zamocowane są także dwie przenośne gaśnice. Przewidziano również miejsca dla dwóch przenośnych butli tlenowych z maską tlenową. W normalnych dziennych warunkach oświetlenie zapewniają duże prostokątne okna, po 6 sztuk z każdej strony kadłuba. Sztuczne oświetlenie kabiny składa się z 11 lamp. 5 lamp białego światła stanowi normalne podstawowe oświetlenie, natomiast 6 pozostałych lamp — spełnia rolę dyżurnego oświetlenia w kolorze niebieskim. Instalacja ogrzewania i wentylacji zapewnia stały mikroklimat w kabinie, dzięki 20-krotnej wymianie powietrza w ciągu godziny. Na specjalne zamówienie dla krajów o bardzo gorącym klimacie śmigłowiec wyposaża się w klimatyzator. Wejście dla pasażerów znajduje się z przedniej lewej strony kadłuba, gdzie rozmieszczone są przesuwane drzwi. W celu umożliwienia wejścia pasażerom do kabiny, na konstrukcji kadłuba zawiesza się trap. Drugie wejście, również używane, znajduje się w tyle kadłuba. Po opuszczeniu drzwi spełniają one rolę schodów, którw:.' ,..^..na wejść do kabiny.

Śmigłe-.'. , w wersji pasażerskiej jest stosowany do przewozu pasażerów, szczególnie w tych miejscowościach , gdzie utrudnione jest lub wręcz niemożliwe użycie samolotów. Śmigłowce te obsługują także trasy turystyczne, np. ua Kaukazie, na wybrzeżu Morza Czarnego, czynne są dwie linie obsługiwane przez śmigłowce Mi-8P. Przewożą one pasażerów z Adleru (port lotniczy Soczi) do miejscowości położonych wysoko w górach Kaukazu. Lot trwa 12 minut. Pracowano także nad wersją 32- miejscową śmigłowca Mi-8, która nie weszła jednak do produkcji.

Wersja pasażerska o podwyższonym komforcie („salonka”). Ta wersja służy do podróży służbowych 9 lub 11 osób w warunkach podwyższonego komfortu. Kabina pasażerska śmigłowca w tej wersji podzielona jest na trzy pomieszczenia. W pierwszym, za kabiną pilotów, znajduje się siedzenie dla stewardesy oraz bufet, a w tylnym pomieszczeniu — szatnia i toaleta. W środkowym przedziale znajduje się 11 miękkich foteli, 3 z prawej strony i 8 z lewej. Między fotelami z obu stron rozmic-zczone są stoliki, po jednym z każdej strony. Do dyspozycji podróżujących w tym przedziale jest radiotelefon do łączności z ziemią. Wejście dla pasażerów w tej wersji śmigłowca jest jedno w tylnej części kadłuba, wchodzi się po opuszczonej tylnej klapie. Załoga wsiada do śmigłowca przez drzwi z lewej strony kabiny pilotów. Wersja o podwyższonym komforcie służy do przewozu ważnych osób. Talom właśnie śmigłowcem odbywał część podróży po Polsce Papież Jan Paweł II w czasie pierwszej pielgrzymki po Polsce w czerwcu 1979 r. Śmigłowiec był pomalowany na biały kolor i miał znaki rozpoznawcze PLL LOT. Podczas drugiej pielgrzymki po naszym kraju w czerwcu 1983 r. Papież odbywał loty również tego