2012 12 18 46 26

Podstawowe elementy terenów zieleni

\V mutrę możności powinno się wydzielić ruch pieszy od kołowego. Jednak urn, góno nich pojazdów jest niewielki (np. w osiedlach) można stosować drogi jezdtto piesze, przez co zmniejszy się wielkość powierzchni utwardzonych na terenach zieloni.

6.4.3. Drogi I przejścia

Szerokość dróg przyjmuje się zawsze jako wielokrotność niżej podanych wymia-row !

•    dla ruchu pieszego 75 cm na 1 osobę;

•    dla ruchu kołowego 2.5+3 m na 1 pojazd.

Promienie skrętów dla ruchu szybkiego pojazdów wynoszą ok. 1000 m, praktycznie W mieście ok. 15 m, na terenie osiedla, przy powolnym ruchu pojazdów ok. b m. Droga na zakręcie powinna mieć spadek w kierunku środka luku dla przeciwdziałania sile odśrodkowej. Spadki poprzeczne dróg wynoszą ok. 1+2% (dla spływu wody), mogą one być jednostronne lub dwustronne (rys. 6-5).

Rys. ft-5. Typowy przykład drogi pieszej wzniesionej

•?    K**vHYt>\\^ 50x ^0x8 cm* 2 - płyty betonowe 35 x 35 cm, 3 - podsypka piaskowa 5 cm

Spadki podłużne dróg kołowych są dopuszczalne do 8%, wyjątkowo na ktoikich odcinkach do 12%, a dla ruchu pieszego do 20%. W razie większej różnicy w yi sokości terenu buduje się schody dla pieszych.

Przy jezdniach ulicznych stosuje się krawężniki typu ciężkiego, a przy drogach pieszych typu lekkiego. Ustawia się je nieco powyżej powierzchni drogi lub row no * nią - krawężniki wtopione, w celu umożliwienia spływu wody na sąsiadującą zieleń. Jeśli w zdłuż jezdni biegnie trawnik, to oddziela się go od jezdni pasem płyt chodnikowych szerokości 0,5 m, zwanym pasem bezpieczeństwa.

W zależności od warunków terenowych, natężenia ruchu, przeznaczenia i sposobu uży ikow arna rozróżnia się niżej omówione rodzaje nawierzchni (rys. 6-6).

i Naw KT.vhnię asfaltową stosuje się dla ruchu ciężkiego lub tam, gdzie zależy nam na utrzymaniu czystości. Jest ona wykonana z mieszaniny grysów kannemu ch i emulsją asfaltową. Grubość wierzchniej warstwy wynosi ok. 4+6 cm. Układa się ją na podkładzie z tłucznia kamiennego lub na podbudowie z betonu.

• Nawierzchnia stnołospoinowa jest podobna do asfaltowej; różni się jednak stosowanym surowcem (smoła) oraz technologią wykonania (tryskanie emulsją, i nie mieszanie).