2012 12 18 07 10

I

I

MM

1—13,1—W, Dolft(Holandii). Chirikwryaiyęgno dla nint holondonlcidi ulico wzdlui kanałów, obudowa-no domami, przcwainlo lodnorotlilnnynil. Stanowią ono tray ruchu kolowoio I pianego o puliującym i nasileniu, bardzo atrokcy|no w kra|obnxio miejskim L ditgkl wabogaconlu architektury przez odbicia w wo* ■lali

dzącej z jednej epoki, a więc budowane jak gdyby w oparciu o jednakowe słankl społeczne I niemal jednakowe warunki gospodarcze I możliwości technlcze. Jednolitość skali architektonicznej, podkreślenie pokrewnego detalu, ogrania#, użytych materiałów, wielkości otworów okiennych wpływają na powstawaj wnętrz ulicznych niezwykle charakterystycznych I stanowiących na tle Innyo ulic budowanych w różnych okresach i złożonych z różnorodnych elementó* funkcjonalnych — zespoły prawdziwie monumentalne. Taki charakter ulic wraai tak głęboko w „Oblicze miasta", że stają się one przedmiotem troski o zachowam, tego charakteru nawet wówczas, gdy wymagają poważnych nakładów. Przykładem takiej ulicy może być ul. Żeromskiego w Radomiu, z domami wa*. słonymi przeważnie w drugiej połowie XIX wieku. Stanowiła przez dziesiątki hi główną ulicę łączącą Stare Miasto Kazimierzowskie (z czasów Kazimierza Wid kiego) z terenami rozwojowymi miasta w późniejszych wiekach. Dziś jeden z odcinków tej ulicy, najbliższy Staremu Miastu, został przekształcony w ciąg pietą Żywy ruch pieszy zastąpił ruch kołowy, nadając temu odcinkowi nastrój bardzie ludzki, bardziej odświętny.

Ostatnio, w wielu publikacjach, poruszających zagadnienia urbanistyczne na di budowy miast, autorzy piszą o problemie „nostalgii ulicy” występującej u ml® kańców tych osiedli i miast, gdzie przez rozproszenie zabudowy I pełną segregacje ruchu kołowego I pieszego struktura przestrzenna pozbawiona została Bi ulicznych. Dlatego też zarówno w przebudowywanych, jak i w nowych dzielił cach miast kompozycja przestrzeni ulicznych różnego rodzaju nabiera znaaeai dla kształtowania żyda społecznego miasta, a nawet szerzej — dla „jakości łyda' w mieście.

Hejon/

f₀rif»^ln:

inny^ch'

rak

linach*^

_wwa.

_bud°*l^e

tekton^|c

cymi

Bardzo

I 2— 25, 2—26. Radom. Ulica Żeromskiego, główna ulica miana, No odcinku A-l przeklitalcona w latach 1970—1900 na ulicę ruchu pianego. |oat to plorwny etap modernIzacjl miasta

58