II TECHNOLOGIA. NARZĘDZIA I OBRABIARKI DO NAGNIATANIA
II TECHNOLOGIA. NARZĘDZIA I OBRABIARKI DO NAGNIATANIA
Fasorać da mtaona Marki TUC-tO.1-1000 g
2-a’ 2-0’ to
120 -A-40 -y Uoiek Henra Hr}
«- ---I
0EE
WJ——) \2naHrlki
26B —I
RYSUNEK 9-27. Oprzyrządowanie specjalne tokarki TUC40 do operacji nagniatanla z jednoczesnym
toczeniem tłoczysk siłowników hydraulicznych 27-i-70 mm: a) układ obróbkowy; 1 — wrzedono tokarki, 2 — tuleja redukcyjna, 3— kieł zablerakowy PZTr-3, 4 — wymienny zespół nagniatający, 5 — wymienny korpus głowicy o irednlcy 100,125 lub 180 mm, 6 — konik tokarki, 7 — kieł obrotowy PZKa-5, 8 — sanie suportu, 9 — obrabiane tłoczysko; b) konstrukcja tulel redukcyjnej 2; c) konstrukcja specjalnego trzpienia kła obrotowego PZKa-5; d) usytuowanie głowicy na łożu; fO — kołek stołkowy 013 x60 mm, 11 —■ pryzma łoża, 12 — Imak nożowy suportu, 13 — nóż tokarski
Stosowanie obróbki nagniataniera (zamiast szlifowania) jako operacji przygotowującej powierzchnię do chromowania galwanicznego jest zalecane ze względu na większą równomierność warstwy chromu [33]) [173]: W praktyce dobre efekty można uzyskać tylko pod warunkiem równomiernego i małego zgniotu nie powodującego łuszczenia powierzchni, która po nagniataniu nie powinna zawierać wgniecionych w nią wiórów lub cząstek narostu. Zanieczyszczenia te należy usunąć przez szczotkowanie.
Do najprostszych narządzi nagniatających stosowanych w technologii kulkowania zewnętrznych powierzchni walcowych należą nagniataki imakowe o docisku sprężystym. Docisk ten może być realizowany bezpośrednio sprężyną (rys. 9-28a) lub przez układ sprężynowo-dźwignio-wy (rys. 9-28b).
RYSUNEK 9-28. Nagniatak! kulkowa z dociskiem iprątyitym: a) teleskopy * kulką połrcdnią: I — kulka nagnlacająca, 2 — loiyako oporowa, 3 — suwak, 4 — korpus! o) dźwigniowy; I — kulka.
2 — łożysko, 3 — dźwignia, 4 — czątt chwytowa
Nagniatak kulkowy wg konstrukcji z rys. 9-28ą ma dwie kulki nagnia-tające 1 współdziałające z łożyskiem tocznym 2. Siła docisku, nastawiana przez ściśnięcie sprężyny, jest przekazywana za pomocą suwaka 3 do kulki nagniatającej 1. Zastosowanie dwóch kulek zmniejsza ich zużycie oraz wydłuża oprawką, umożliwiając dogodniejsze dojście na-gniatakiem do czoła obrabianego stopnia na wałku.
Nagniatak kulkowy o konstrukcji z rys. 9-28b jest mocowany w imaku nożowym tokarki za cześć chwytową 4. SUa docisku nastawiana sprężyną spiralną jest przekazywana przez dźwignią 3 powodując zwielokrotnioną silą nacisku kulki na przedmiot. Kulka nagniatająca jest podparta łożyskiem tocznym i utrzymywana w wymiennej oprawce z brązu B101. Nagniatak dźwigniowy jest pewny w działaniu pod warunkiem dokładnego ustawienia kulki w osi obrotu przedmiotu. Układ dźwigniowy o przełożeniu 4 :1 umożliwia wywieranie sił docisku do 2 kN. Stosowanie większych sił powoduje szybkie zużycie łożyska oporowego, a także gniazd stożkowych w oprawkach. Nagniatak taki jest stosowany jako wyposażenie tokarek uniwersalnych.
Do nagniatania umacniającego długich wałków, np. szpilek, drążków sterujących lub wałków skrętnych, można stosować specjalne głowice do nagniatania kulkowego z jednoczesnym toczeniem. Przykład kon-
Technologia obróbki-.