ROZDZIAŁ 10 B Podsystem graficzny
Zewnętrzne karty graficzne przyjmują najczęściej postać kart rozszerzeń montowanych w złączu dedykowanej magistrali I/O. Niektórzy producenci integrują układy graficzne z chipsetem płyt głównych.
Magistrala rozszerzeń umożliwia komunikację układu graficznego GPU z pozostałymi komponentami komputera, na przykład mikroprocesorem lub pamięcią operacyjną. Najnowszym rozwiązaniem jest magistrala PCI Express działająca w trybie xl6 i umożliwiająca transfer do 16 GB/s. Do niedawna funkcję interfejsu graficznego pełniła 32-bitowa magistrala AGP x8 z transferem 2 GB/s, a jeszcze wcześniej — magistrale PCI, VESA, MCA, ISA (rozdział 9. „Magistrale I/O”).
Płyta główna wyposażana jest w jedno złącze magistrali PCI-E xl6 lub AGP służące wyłącznie do podłączenia karty graficznej. Wyjątkiem są produkty obsługujące tryby SLI (NVIDIA) lub CrossFire (ATI), dzięki którym istnieje możliwość generowania jednego obrazu przez kilka kart graficznych (rysunek 10.6).
Rysunek 10.6.
Płyta główna i karty graficzne umożliwiające pracę w trybie CrossFire
Podobnie jak płyta główna, karta graficzna jest wyposażona w układ ROM przechowujący BIOS (ang. Basic Input/Output System). BIOS umożliwia działanie karty graficznej, zanim zostanie wczytany system operacyjny, oraz pozwala na wykonywanie instrukcji karty przez oprogramowanie systemowa
Zestaw wyjść karty graficznej umożliwia podłączenie za pomocą okablowania urządzeń typu monitor, telewizor czy rzutnik multimedialny (rysunek 10.7). Najczęściej spotykanymi wyjściami są:
• D-SUB (VGA). Złącze w kształcie wielkiej litery „D” służące do podłączenia monitorów wykorzystujących sygnał analogowy. Najczęściej są to monitory kineskopowe CRT, tańsze wersje wyświetlaczy LCD, rzutniki multimedialne, telewizory LCD lub plazmowa
• DVI (ang. Digital Visual Interface — cyfrowy interfejs obrazu). Standard umożliwiający podłączenie karty graficznej do monitora lub innego urządzenia multimedialnego. W zależności od zastosowanej wersji może służyć do przesyłania
210