ROZDZIAŁ 10 M Podsystem graficzny
ROZDZIAŁ 10 M Podsystem graficzny
I |
|Y | |
: |
10 |
Obraz wygenerowany przez kartę graficzną trafia za pomocą odpowiedniego wyjścia i okablowania do monitora komputerowego, który zamienia sygnał elektryczny (cyfrowy lub analogowy) na obraz widoczny na ekranie. W zależności od sposobu generowania obrazu możemy wyróżnić:
• monitory CRT (ang. Cathode-Ray Tubę — z lampą kineskopową),
• monitory LCD (ang. Liquid Crystal Display — wyświetlacz ciekłokrystaliczny).
Obecnie oferta monitorów CRT jest już uboga, dynamicznie natomiast rozwija się rynek nowocześniejszych wyświetlaczy LCD.
Spore rozmiary, duża waga, emisja elektromagnetyczna i duży pobór prądu to cechy monitorów CRT z lampą kineskopową. Nie jest jednak tak, że sprzęt tego typu ma same wady. Główną zaletą jest wieloczęstotliwość (ang. multi-frequency) umożliwiająca pracę w różnych rozdzielczościach ekranu.
Głównym elementem monitora CRT jest lampa kineskopowa (katodowa), która przyjmuje postać szklanej próżniowej tuby (rysunek 10.9). W tylnej części znajdują się trzy działa elektronowe (czasami jedno) emitujące strumienie elektronów w kierunku luminoforu w kolorze czerwonym, zielonym i niebieskim (ang. red, green, blue — RGB i. Przed warstwą luminoforu znajduje się tzw. maska (ang. shadow mask) pełniąca funkcję filtru dbającego o to, aby elektrony idealnie uderzały w powierzchnię wyznaczonych pól luminofom (subpikseli) — co pozytywnie wpływa na jakość obrazu. W momencie uderzenia elektronu powierzchnia luminofom rozbłyskuje, dając efekt kolorowej poświat}-(ang. persistence). Aby na monitorze pojawiły się inne kolory, elektrony muszą uderzać jednocześnie w różne subpiksele i utworzyć świecący piksel o odpowiedniej barwie.
Rysunek 10.9.
Budowa kineskopu monitora CRT