Składowa styczna przyspieszenia wywołana kiwaniem (rys. 135):
(13.61)
gdzie:
R — odległość środka masy od osi obrotu.
Oś obrotu może być przyjęta jako punkt przecięcia odciętej 0,45 • I+p od PR i wielkości Z0 określonej poprzednio. Po uwzględnieniu okresu kiwania 7^, przyspieszenie styczne wywołane kiwaniem przyjmie ostatecznie postać:
>
(13.62)
Rys. 134. Przyspieszenie wywołane kołysaniem
Przyspieszenie ap rozkłada się na dwie składowe: wzdłużną apx i piono-
a
120 - * (X - XQ)
(13.63)
(13.64)
120 ^ (Z - ZQ)
216