226 3

4. TURBINY PAROWE

WE

WH

O

SH

-*® 1____71 _

Pt

~±

ZR

2-e

A-

P_rOM

\

Rys. 4.25. Uproszczony schemat elektrohydraulicznego układu regulacji turbiny

R„ - regulator prędkości obrotowej; R_P - regulator mocy; P - pomiar mocy; M„ - miernik

prędkości obrotowej; n₀ - zadana prędkość obrotowa; n - prędkość obrotowa; t- temperatura

korpusu turbiny; BOT-blok ograniczeń termicznych (technologicznych); p_T-ciśnienie pary

przed turbiną; POM - parowy ogranicznik mocy; P₀ - moc zadana turbozespołu;

fo - częstotliwość zadana; P(f) - człon formujący charakterystykę statyczną regulatora jak

na rys. 4.24; p_T0 - wartość zadana ciśnienia; WE - wzmacniacz elektroniczny;

WH - wzmacniacz hydrauliczny; SH - siłownik hydrauliczny; ZR - zawory regulacyjne; PrOM - próżniowy ogranicznik mocy; 7₀, łj, BPP - sygnały z KDM w ramach ARCM (patrz podrozdz. 17.6); oznaczenia liczbowe jak na rysunku 4.23

-    obciążenie turbozespołu z zadanym gradientem mocy;

-    uzależnienie obciążenia turbiny od zmian ciśnienia pary świeżej oraz ciśnienia pary w skraplaczu itp.

Regulator cyfrowy poprzez przetwornik elektrohydrauliczny (o różnych wariantach wykonania) lub elektromagnetyczne zawory steruje proporcjonalnie wszystkimi zaworami turbiny. Są również wykonania, w których każdy z ser-womotorów zaworów turbiny jest sterowany indywidualnie elektronicznym regulatorem położenia.

Aby spełnić wymagania KDM (podrozdz. 17.6), wprowadza się równolegle tor regulacji mocy i tor regulacji częstotliwości (prędkości obrotowej), rys. 4.25.

Redundowany 3-kanałowy układ pomiaru prędkości obrotowej (badanie wiarygodności 2 z 3 sygnałów), stosowany w torze regulacji prędkości obrotowej, pozwolił również na wprowadzenie mikroprocesorowego regulatora bezpieczeństwa turbiny.

226