9752256289

W równaniu (7) pierwszy człon związany jest ze wzrostem mocy turbiny parowej, człon drugi ze wzrostem sprawności kotła, a człon trzeci z obniżeniem mocy potrzeb własnych. Zapisać je możemy więc w następujący sposób:

A 7j_dn;uo =Arj_i+ATj₂+Arj₃    (8)

Poszczególne trzy człony z równania (8) przedstawiono na rysunku 10 w funkcji związanych z nimi parametrami (AN_el/N_el ,Atj_b/tj_b ,AN_aux/N_aux ) [13].

Rys. 3. Wykres zależności przyrostu sprawności bloku od przyrostów poszczególnych członów równania (8)

Z rysunku 3 wynika, że ewentualne działania związane z takim samym procentowym wzrostem mocy układu, sprawności kotła lub obniżeniu potrzeb własnych skutkują różnym wzrostem sprawności całego układu. Żadnego z działań nie należy jednak pomijać. W rzeczywistości nie są one również rozdzielone, bowiem np. wzrost sprawności kotła czy mocy turbiny parowej (przy stałym strumieniu ciepła doprowadzonym do kotła) skutkują zmianą wskaźnika potrzeb własnych. Zasadnicze znaczenie ma tutaj integracja wszystkich elementów elektrowni (od a) do d)) wymienionych wcześniej w punkcie 2. W pracy rozpatrzono następujące działania:

A.    Działanie prowadzące do poprawy sprawności całej instalacji (Zależność 4) głównie poprzez poprawę sprawności kotła. Zasadniczo można tego dokonać poprzez:

(1)    suszenie paliwa

(2)    organizację spalin recyrkulowanych

B.    Działanie zmierzające do zwiększenia mocy turbiny parowej lub generowania mocy elektrycznej w układach ORC.

4. Integracja układów elektrowni pracującej w technologii oxy spalania

4.1. Integracja instalacji ASU z suszarką węgla [14,15]

Suszenie paliwa wymaga integracji instalacji ASU oraz suszarki węgla znajdującej się w instalacji kotłowej. Do suszenia wykorzystuje się pozbawiony wilgoci oraz podgrzany w

5