239 2

nych Pi i p_p (tab. 17). Sumując odpowiednie pary q_t + p_x i q_p + p_p otrzymano rzędne wykresu ciężarów u_t i u_r

Trapez ciężaru podzielono w połowie długości i obliczono obie powierzchnie

(rys. 149b):	Qt * i (^3' “• ^+	(14-21)
oraz	C, = ^ P • “, + ««)	(14.22)
odpowiednio dla lewej i prawej połowy trapezu (d —		długość przedziału).

Wykres wyporu

Wykres wyporności otrzymuje się z krzywej pól przekrojów wręgowych, sporządzonej na podstawie skali Bonjcana. Danymi „wejściowymi” na tę skalę jest zanurzenie statku na dziobie i rufie na pionach i od PP.

Wykresy należy sporządzić na papierze milimetrowym i zaznaczyć na nim przekroje F, odpowiadające końcom przedziałów i środkom przedziałów (rys. 149c). Następnie należy określić rzędne krzywej wyporu:

X - F_t * y

Wypór połowy każdego przedziału określić można stosując wzór 5 — 8 Simpsona (1.9):

**Ł - ^015 + «i*. - r,-a)    (u.23)

oraz

+    04.24)

Wykres obciążeń

Obciążenie każdej połowy przedziału określamy:

c, = Q - W,

239