SIMG0721

17?

pokryć odpowiednio w nadlewie i przyległej części odlewu, cm; X_ne i X_Qe -efektywne współczynniki przewodzenia ciepła pokrycia odpowiednio w nadlewie i.odlewie, W/(m»K). Jeżeli nie różnicujemy grubości i rodzaju pokrycia w radlenie i odlewie, wówczas, oczywiście, przyjmuje się M = 1,5 M .

Skład, ■ zakres zastosowań i sposób określaniai współczynników przewodzenia ciepła niektórych pokryć podano w rozdz'. 7.4 i w tablicach 94 i 95. Najczęściej stosuje się następujące grubości pokryć:    ' .

-    odlewy ze stopów metali nieżelaznych 0,1 4 0,5 mm,

-    nadlewy 0,5 f 2 mm,

-    odlewy żeliwne 0,1 f.0,8 mm,.

-    odlewy staliwne 0,1 f 0,8 mm.

Niezależnie od zachowania zasady późniejszego krzepnięcia nadlewu w stosunku do przyległej do -niego części odlewu, wg wzoru (3), na ogół zachodzi potrzeba sprawdzenia, czy jego objętość jest wystarczająca dla uzupełnienia ubytków materiału w czasie krzepnięcia stopu, tj. czy spełniona jest zależność

(11)

w której: V , V_Q - objętość odpowiednio nadlewu i zasilanej przez ten nadlew objętości odlewu, cm ; s - skurcz objętościowy (tabl. 18), k - współczynnik wykorzystania materiału w nadlewie (orientacyjna wartość: k = 0,17).

Zależność ta jest jednak słuszna tylko w przypadku, gdy opory cieplne stawiane przez powłoki w nadlewie i odlewie są do siebie zbliżone. W razie większych różnic w grubości lub przewodności cieplnej pokryć warunek dostatecznej objętości nadlewu przedstawia się następująco:

(lO

W przypadku niespełnienia powyższych zależności wymiary nadlewu należy odpowiednio powiększyć, o ile wymagane jest uzyskanie zdrowego odlewu (dotyczy to głównie odlewów ze skłonnością do tworzenia jam skupionych).

Na rysunku 32 pokazano niektóre typowe kształty nadlewów stosowanych w ko-kilach, a na rys. 33 podano zalecane wartości wymiarów elementów łączących nadlew z odlewem.