243

W niektórych przypadkach konieczne jest również określenie odporności na cykliczne zamrażanie-odmrażanie.

Miarą mrozoodporności jest zmiana naprężenia ściskającego, powodującego 10-rrocentowe odkształcenie względne, lub zmiana wytrzymałości na ściskanie oraz ilości -chłoniętej wody po 300 cyklach zamrażania-odmrażania (-20°C/+20°C), przy czym rozmrażanie przeprowadza się w wodzie. Na pojedynczy cykl składa się 1 h przetrzymywania próbek w temperaturze +20°C, po 1 h na zmiany temperatury i 1 h przetrzymywania próbek w temperaturze -20°C. Zatem długość pojedynczego cyklu wynosi 4 h. Po badaniu, obniżenie wartości naprężenia ściskającego przy 10-procentowym odkształceniu względnym, lub zmiana wytrzymałości na ściskanie nie powinna przekroczyć 10%, a ilość wchłoniętej wody powinna być zgodna z deklarowanym poziomem odporności na zamraża-nie-odmrażanie FT1 lub FT2 (1% lub 2%).

Tabela 3.30

Deklarowane poziomy nasiąkliwości długotrwałej, oznaczanej metodą całkowitego zanurzenia, dla wybranych materiałów termoizolacyjnych

Rodzaj materiału	Deklarowany poziom nasiąkliwości	Maksymalna wartość, %
	WL(T)5	<5,0
	WL(T)3	<3,0
Polistyren ekspandowany	WL(T)2	<2,0
	WL(T)1	<1,0
	WL(T)3	<3,0
Polistyren ekstrudowany	WL(T)1,5	<1,5
	WL(T)0,7	<0,7

W przypadku betonu komórkowego, określa się wilgotność, opór dyfuzyjny i wysokość podciągania kapilarnego. Beton komórkowy, ze względu na dużą porowatość otwartą, jest materiałem bardzo podatnym na działanie wilgoci. Wilgotność betonu komórkowego może być odniesiona do różnych warunków przechowywania próbek.

Można wyróżnić:

-    wilgotność magazynowo-wysyłkową vv_m, określoną dla wyrobów gotowych, osiąganą u producenta w warunkach składowania przy zabezpieczeniu przed opadami atmosferycznymi i podciąganiem kapilarnym;

-    wilgotność sorpcyjną w_s, jaką uzyskują próbki przechowywane w atmosferze o kontrolowanej wilgotności, po wcześniejszym wysuszeniu ich do stałej masy;

-    wilgotność desorpcyjną w_ds, jaką uzyskuje beton przechowywany w atmosferze o kontrolowanej wilgotności, oznaczaną przez wysuszenie próbek do stałej masy po stabilizacji wilgotności;

wilgotność ustabilizowaną w_u, określoną jako wilgotność, którą uzyskuje beton komórkowy wbudowany w konstrukcję po okresie stabilizacji, zgodnie z funkcją budynku i warunkami klimatycznymi.

243