248 OBRÓBKA PLASTYCZNA Laboratorium
I grupa - odkuwki o osi wydłużonej;
II grupa - odkuwki okrągłe i zbliżone do zarysu okrągłego w
płaszczyźnie podziału (odkuwki czołowe);
III grupa - odkuwki posiadające cechy 11II grupy.
Liczbę zabiegów kucia, a tym samym liczbę wykrojów potrzebnych do ukształtowania odkuwki wyznacza się w odmienny sposób dla podanych grup odkuwek.
Liczba wykrojów potrzebna do ukształtowania jest tym większa, im odkuwka jest bardziej złożona i posiada zróżnicowane kształty . W matrycy mogą znajdować się również wykroje przygotowujące materiał tak. aby odciążyć wykrój wykańczający.
Można wy różnić następujące podstaw owe wykroje przygotowawcze:
• wykrój przewężający - miejscowo zmniejsza wysokość i częściowo poszerza;
• wykrój wydłużający - wydłuża materiał zmniejszając jego przekrój:
• wykrój formujący - kształtuje przedkuwki zgodnie z zarysem odkuwek w płaszczyźnie podziału matry c;
• wykrój gnący - kształtuje oś podłużną przedkuwki (gięcie prowadza się w płaszczyźnie pionowej, a do matrycowania obraca się przedkuwkę o 90°);
• wykrój spęczający - spęcza odkuwki kute od czoła łub spłaszcza wydłużone;
• nóż odcinający - służy' do odcinania odkuwki od chwytu lub pręta.
Typowe rozplanowanie wykrojów roboczych na dolnej matrycy i odpowiadające im fazy kształtowania odkuwki przedstawiono na rys. 6.20.
Rodzaj i liczbę zabiegów, wymiary materiału wyjściowego, wykroje pomocnicze opracowuje się na podstawie idealnej przedkuwki.
W produkcji seryjnej odkuwki wykonuje się wyłącznie z przedkuwek matrycowanych wstępnie lub przy produkcji małoseryjnej z przedkuwek swobodnie kutych.
rysunek odkumki
H -Q~- ~=&zj=5- ^/dJ u tonie ^-Oa=-=^30- pedkumanie
k 9/**
motrycorean*
nykoAcrayące
matrycotuanie
nsfrpne
N
o
Rys.6 .20. Matryca do kucia ora7 poszczególne fezy kształtowania:
a) gotowa odkuwka, b) kolejne fezy' kształtowania, c) wygląd dolnej matrycy; N - wykrój wydłużający, R - wykrój podkuwający, K - wykrój gnący, W - wykrój matrycujący wstępny, O - wykrój matrycujący wykańczający
fPrzedkuwki przeznaczone do wykonywania odkuwek matrycowych powinny mieć kształt jak najbardziej zbliżony do zarysu odkuwki w płaszczyźnie podziału, a poszczególne przekroje poprzeczne przedkuwki powinny być równe sumie odpowiednich przekrojów odkuwki i wy pływki. Przedkuwkę o podanych własnościach nazywa się przedkuwką rzeczywistą -otrzymuje się ją pośrednio z przedkuwki idealnej.
Przedkuwką idealną nazywamy przedkuwkę przedstawiającą bryle Obrotową i mającą poprzeczne przekroje równe sumie odpowiednich przekrojów odkuwki i wypływ ki.
Projektowanie rysunku odkuwki matrycowej sprowadza się do:
• ustalenia rodzaju maszyny kuźniczej;
• ustalenia płaszczyzny podziału matryc;
• przyjęcia naddatków na obróbkę skrawaniem;
• przyjęcia tolerancji i dopuszczalnych odchyłek wymiarów odkuwki, dopuszczalnego skrzywienia:
• określenia pochyleń ścianek;
• określenia wewnętrznych i zewnętrznych promieni zaokrągleń odkuwki: