26 2 JAK PRACOWAĆ Z MATLAB-cm ?
ĆWICZENIA
1. Wprowadzić do przestrzeni roboczej kilka wektorów, macierzy i łańcuchów. Założyć własne katalogi i umieścić w nich pliki zawierające zmienne z przestrzeni roboczej. Sprawdzić działanie poleceń dir, type, delete, cd.
2. Sprawdzić jak wyprowadzane są wartości zmiennych przy zastosowaniu poszczególnycłi rodzajów formatów. Zapisać wybrane fragmenty sesji poleceniem di ary.
3. Wprowadzić do przestrzeni roboczej wybrane zmienne i stałe1 specjalne z tabeli 2.2.
4. Zdefiniować kilka wektorów lub macierzy zespolonych. Wykonać obliczenia z zastosowaniem funkcji elementarnych podanych w tabeli 2.3 .
Podstawowym typem danych stosowanym w MATLAB-ie jest macierz prostokątna o elementach rzeczywistych lub zespolonych. Dodatkowym typem danych, istniejącym w MATLAB-ie, jest łańcuch (ang.stńng). Łańcuch jest to dowolny ciąg znaków zawartych pomiędzy apostrofami (np.'znaki1).
Filozofię działania MATLAB-a oparto na operacjach wektorowo- macierzowych. Pojedyncza wartość liczbowa (rzeczywista bądź całkowita) jest traktowana jak macierz o rozmiarach (1 x 1).
Wektor jest szczególnym przypadkiem macierzy. Jest to macierz, która składa się z jednego wiersza lub jednej kolumny.
W MATLAB-ie macierze można definiować na kilka różnych sposobów:
• Wprowadzenie listy elementów macierzy z klawiatury. Listę elementów macierzy obejmuje się nawiasami kwadratowymi. Elementy wczytuje się wierszami, które odzieła się średnikami lub poprzez przejście do nowej lini. Poszczególne elementy w wierszu oddziela się spacjami lub przecinkami. Przykład wprowadzania z klawiatury macierzy o elementach rzeczywistych podano w rozdziale 2.2.3. Elementy macierzy zespolonej można wprowadzać na dwa równoważne sposoby:
»B = [l+5j 2+6j ; 3+7j 4+8j] ;
»B = [1 2; 3 4] + i2 [5 6; 7 8]
B =
1.0000 + 5.OOOOi 2.0000 + 6.0000i
3.0000 + 7.OOOOi 4.0000 + 8.OOOOi
Wczytanie macierzy z zewnętrznego pliku dyskowego. Macierz taka może być zapisana binarnie lub w kodzie ASCII. Zaleca się zapisywać