Efektywną moc cieplną łuku spawalniczego można określić z zależności
gdzie:
£/- napięcie łuku [V],
/ - natężenie prądu łuku [A],
ke- współczynnik charakteryzujący wpływ niesinusoidalności krzywych napięcia i natężenia prądu na moc łuku (przy prądzie stałym ke = 1, przy przemiennym ke = 0,7+0,97),
r\i - współczynnik sprawności procesu nagrzewania; jest on zależny od metody spawania i mieści się w następujących granicach:
0,85,
- spawanie elektrodami stalowymi 77, = 0,70
- spawanie łukiem krytym
- spawanie metodą MIG
- spawanie metodą TIG
77, = 0,80+0,95,
77/ = 0,45
0,65,
77/ = 0,45+0,60.
Wielkością łączącą ze sobą podstawowe parametry spawania łukowego, czyli natężenie prądu spawania, napięcie łuku i prędkość spawania jest energia liniowa łuku
ujfl
gdzie:
I - natężenie prądu spawania [A],
U - napięcie łuku [V],
vs - prędkość spawania [m/s].
Źródłami prądu stosowanymi do spawania są spawarki. Są one przystosowane do zjawisk towarzyszących zajarzeniu łuku, stabilnemu jarzeniu i zwarciu oraz zapewniają możliwość regulacji parametrów spawania. Spawarki jako źródło zasilania łuku można podzielić na:
- spawarki prądu stałego
- spawarki prądu przemiennego!/
Spawarki prądu stałego są to przetwornice spawalnicze lub prostowniki spawalnicze. ^Przetwornica spawalnicza prądu stałego (rys. 11.2) zwana też spawarką wirującą składa się z prądnicy prądu stałego, zasilającej obwód spawania oraz silnika elektrycznego napędzającego tę prądnicę. y-/
Prostowniki spawalnicze albo inaczej spawarki prostownikowe (rys.ll 1.3) są urzą-dzeriiaifu przetwarzającymi prąd przemienny pobierany z sieci, na prąd stały pulsujący, który zasila obwód spawania. Składają się one z transformatora, który przekształca prąd przemienny o wysokim napięciu na prąd przemienny o niskim napięciu oraz prostownika (typu suchego), w którym następuje wyprostowanie prądu.
F
F|C
275