202 203 3

rozkoszy seksualnej z zadawania bólu i cierpienia innym ludziom. Nazwiska seksualnych morderców są znane opinii społecznej (Kot, Marchwicki, Tu-chlin) i budzą przerażenie oraz zgrozę. A przecież sadystami nie stali się w wieku dojrzałym. Skłonności do ostrej agresji niewątpliwie występowały w okresie dzieciństwa i dorastania. Rodzice i wychowawcy muszą zdecydowanie reagować na wszelkie przejawy okrucieństwa w stosunku do zwierząt i do ludzi. I w tym przypadku wczesne uświadamianie seksualne oraz budzenie zrozumienia dla ludzkiego cierpienia może dać dobre rezultaty. Natomiast leczenie sadyzmu w okresie dorosłości jest już bardzo trudne. Społeczeństwo izoluje i karze takich zboczeńców z uwagi na grożące z ich strony niebezpieczeństwo. Ponieważ w innych dziedzinach życia nie przejawiają oni na ogół żadnych nienormalności (Tuchlin był żonaty, miał dwoje dzieci, które bardzo kochał i był dla nich czuły, w miejscu pracy był zdyscyplinowanym i dobrym pracownikiem), dlatego tak trudno ich wykryć.

Ekshibicjonizm jest to zaburzenie polegające na doznawaniu przyjemności z obnażania się i ukazywania innym swojej nagości. Jest to dewiacja o niewielkiej szkodliwości społecznej, jednak budzi ostry sprzeciw i potępienie. Brak wstydliwości u małego dziecka jest zjawiskiem naturalnym. Wychowywane bez pruderii może pozostawać nago na plaży, myć się pod natryskiem razem z innymi bez żadnego skrępowania. Wstydliwość rodzi się w okresie dorastania, kiedy występują zmiany w budowie anatomicznej, i trzeba to uczucie uszanować. Sytuacjom odbiegającym od normalnych należy przeciwdziałać poprzez wyjaśnianie i uświadamianie.

Typową patologią jest oziębłość płciowa. Wprawdzie o oziębłości można mówić dopiero u dojrzałej kobiety, to jednak faktem jest, iż rodzi się ona pod wpływem nieprawidłowego rozwoju seksualnego dziewcząt w dzieciństwie i w okresie dorastania. Jeśli w okresie dojrzewania przedstawia się seks jako coś brzydkiego, ujemnego, poniżającego, wówczas mogą powstać rozmaite zahamowania, trudności w akceptacji partnera i przeżyć seksualnych. Rodzice w obawie przed wczesnym podejmowaniem przez córkę współżycia seksualnego starają się odstraszyć ją od zbliżenia z mężczyzną, a rezultatem mogą być późniejsze niepowodzenia seksualne. Oziębłość może być też wynikiem brutalnego uświadamiania przez zdemoralizowane koleżanki. Lęk towarzyszący stosunkom seksualnym może również w następstwie spowodować brak satysfakcji erotycznej.

Zwróciliśmy uwagę jedynie na te zaburzenia seksualne, których powstanie wynika z błędów wychowawczych okresu dojrzewania i które występują dość często. Szczegółowe informacje na

203