7. METALOPLASTYKA
299
Rys.7.15. Zasada wyoblania: I - krążek blachy, 2- wzornik,
3 wrzeciono, 4 - woblak, 5 - tarcza dociskowa, 6 - kieł,
7 - kołek, 8 - podtrzymka, a; b; c - kolejne fazy wyoblania
i
Krążek blachy I obraca się wraz z wzornikiem 2, nakręconym na nagwintowaną końcówkę wrzeciona 3. Nacisk na blachę wywierany jest przy pomocy wyoblaka 4. Krążek blachy I dociskany jest do wzornika 2 tarczą dociskową 5, podtrzymywany kłem 6 osadzonym w tulci konika. W czasie pracy wyoblak 4 opiera się o kołek 7 podtrzymki 8. Przesuwając dówkę wyoblaka po powierzchni obracającego się krążka i wywierając odpowiedni nacisk wygniatamy blachę, nakładając ją stopniowo na wzornik.
Na wyoblarce można wykonać najróżniejsze operacje np.:
« wykonywanie wyrobów okrągłych i owalnych;
!• wyrównywanie obrzeży;
« zawijanie obrzeży;
• wykonywanie połączeń (np. dna / płaszczem);
: • wykonywanie pokryw itp.