choroszy08

308

308

Rys. 15.54. Zasada walcowania wielowypustu na walcarkach planetarnych

wyciska wałek z matrycy. Czynnikiem ograniczającym zastosowanie w produkcji tej metody jest trudność wykonania matrycy. Musi mieć ona stożkową część wprowadzającą, środkową zgniatającą i wyjściową kalibrującą.

Wykonywanie wielowy-pustów za pomocą obróbki plastycznej ma w porównaniu ze sposobami obróbki

^u 1 iHl
p ^!
y
ił	i

4¹-

Rys. 15.55. Przepychanie wałków na prasach przez sztywne matryce

wiórowej wiele cech dodatnich [95], przede wszystkim większą wydajność, oszczędność materiału, małą chropowatość powierzchni obrobionej odpowiadającej parametrowi R_a = 1,25-0,32 pm i lepsze właściwości użytkowe uzyskanych przedmiotów, takie jak: wytrzymałość zmęczeniowa, ścieralność czy odporność na przenoszenie obciążeń zmiennych. Strony dodatnie przypisać należy wzrostowi twardości warstwy wierzchniej, korzystnemu rozkładowi włókien, rozwalco-waniu lub nawet spojeniu na zimno defektów warstwy powierzchniowej oraz wytworzeniu w warstwie podpowierzchniowej naprężeń ściskających, zwłaszcza korzystnie wpływających na przenoszenie obciążeń zmiennych. Ujemną stroną jest natomiast potrzeba doświadczalnego ustalenia przed walcowaniem zarówno średnicy, jak i kształtu przedmiotu.

15.5.5. OBRÓBKA GWINTÓW ZEWNĘTRZNYCH

Sposoby wykonywania gwintów za pomocą skrawania i obróbki plastycznej przedstawiono w tabeli 15.4.

Nacinanie gwintów narzynką stosuje się przy niewielkiej produkcji gwintów trzeciej klasy dokładności. Małe prędkości skrawania (od 2 do 4 m/min) oraz konieczność skręcania narzynki z nagwintowanego przedmiotu są przyczyną małej wydajności tej metody.

Nacinanie gwintów głowicami gwinciarskimi stosuje się w produkcji seryjnej. Po zakończeniu zabiegu głowice te są otwierane zderzakiem, co umożliwia wycofanie narzędzia bez zmiany kierunku obrotu wrzeciona. Pod względem konstrukcji można roz-