202 2

206    Pod sta wy clcktrokardi ografii

EKG 121. Trzepotanie przedsionków, Załamki F 53 przerysowane, ponieważ ten elektrokardiogram należy do 68-letniego chorego z przewlekłą obturacyjną chorobą płuc i niewydolnością serca, więc amplituda zespołów QRS jest mała. Załamki F są najlepiej widoczne w odprowadzeniach dolnych (II, III i aVF), a w odprowadzeniu V1 są ledwie widoczne. Częstotliwość fali F wynosi 300/min, a częstotliwość komór 150/min, jest to więc typowy blok AV 2:1.

Stosunek załamków F do zespołów QRS

1. Jaki stosunek częstotliwości fali trzepotania do zespołów QRS zachodzi najczęściej?

Stosunek ten zwykle wynosi 2:1, to jest jedna odpowiedź komór na dwie kolejne fale trzepotania. Na przykład, jeżeli częstotliwość trzepotania wynosi 300/min, częstotliwość komór najczęściej równa się 150/min.

Uwaga: Jeżeli blok AV jest nieregularny, rytm komór podczas trzepotania przedsionków będzie niemi arowy'.

EKG 122, Trzepotanie przedsionków o częstotliwości fali trzepotania 250/min, ze zmiennym blokiem AV, prawdopodobnie wtórnym do działania naparstnicy.

Wymień trzy najważniejsze różnice (już omawiane) pomiędzy migotaniem a trzepotaniem przedsionków.

a)    Odstępy pomiędzy załamkami, ich kształt i amplituda są równe w trzepotaniu, a nierówne w migotaniu przedsionków.

b)    Fala trzepotania jest najlepiej widoczna w odprowadzeniach II, III i aVF, natomiast falę migotania zwykle najlepiej widać w odprowadzeniu Vl.

c)    Z odległości pomiędzy załamkami F w trzepotaniu wynika częstotliwość 300 ± 50/min, podczas gdy z najkrótszej odległości pomiędzy wychyleniami w migotaniu przedsionków wynika częstotliwość około 400 ± 50/min.

2.