30564520014017041290425043013 n

it uvk ^N'^{e >yCia płt>doWego nab}y^wana j«*¹ zdolność do rozpoznawania własnych

(2) Po lym okresie u ludzi w stanach prawidłowych nie dochodzi do wyiwar/ ₍ przeciwciał skierowanych przeciwko własnym antygenom tkankowym <... uT tygenom).    ^Mn

b. teoria powstania autotolerancji. Spośród wielu teorii dotyczących rozwom autotolcrancji najbardziej popierana jest teoria delecji (eliminacji) klonalnej

(1)    Jest prawdopodobne, iż klony komórek zdolnych do odpowiedzi na własne tkanki rozwijają się przez całe życie.

(2)    Klony te, zwane klonami zakazanymi, są natychmiast eliminowane prz_tv kontakt z autoantygenami lub przez działanie antygenowe swoistych komórek supresyjnych.

(a)    Komórką najbardziej wrażliwą na eliminację (delecję) jest limfocyt Th

(b)    Prawdopodobnie istnieją też limfocyty B. mające możliwość reagowania z autoantygenami.

(c)    Bardzo często eliminacja klonów zakazanych (tj. autotolerancja) jest mniej efektywna niż być powinna, co prowadzi do wystąpienia chorób autoim munologicznych.

2. Tolerancja nabyta (immunologiczna)

a. Symulacja. Autotolerancję można upozorować w prostym doświadczeniu. Fenomen len nazywamy tolerancją nabytą lub immunologiczną, ponieważ sytuacja jest sprowokowana, a występująca areaktywność nie jest stanem fizjologicznym.

(1)    Stan areaktywności można wywołać przez wstrzyknięcie do pieniu zwierzęcia okej substancji (naśladuje to ekspozycję na własne antygeny i wywołuje autotolcrunci^

(2)    Układ immunologiczny płodu zwierzęcia, któremu wstrzyknięto obcą substancję, traktuje tę substancję jako własną, nie wytwarza więc w późniejszym okresie wobec niej przeciwciał.

(3)    Jedynym jednak sposobem zachowania u danego zwierzęcia tego stanu areak tywności jest stałe utrzymywanie niskiego stężenia podanej substancji

b. Indukcja. Tolerancja nabyta jest zazwyczaj wywoływana podaniem nadmiaru antygenu. Tolerancja dotyczy każdego determinantu antygenowego (epimpui.

(1)    Antygen wywołujący tolerancję jest nazywany tolerogenom

(2)    Mechanizm wywoływania tolerancji immunologicznej prawdopiniobnie k" podobny do togo, który występuje w przypadku auiotoleraricji

(a)    Komórki B wytwarzające przeciwciała lub komorki i /doliu- i oJpowiu/' zostają przeładowane antygenem, inaktywowanc i eliminowane

(b)    Tolerancja nie jest jedynie neutralizacją czy te/ ubsorpóH zachodzącą m vivo — jest to szczególny brak zdolności do wytw.ir • przeciwciał wywołany przez loicrogen

ink*¹

I

C harakterystyka tolerancji immunologicznej

I Tolerancja jest specyficznym defektem komórkowym, ktoiy |'i.iw : i

z nieobecności immunologicznie reaktywnych limfocytów.    .

n. Może to dotyczyć dwóch z trzech rodzajów komórek biorących udział w oi|^u immunologicznej.    K/p^<,sfl’^tl

(1)    Makiolagi na skutek braku swoistości immunologicznej nie mają

niego udziału w wywoływaniu stanu tolerancji.    ^ _uj/i;d

(2)    Komórki T i komórki B, charakteryzujące się swoistością, mogą ^K w wywołaniu tolerancji.

|>. Kola komórek T i B została dokładnie przebadana u myszy ^_nl/li*4 ^nJ doświadczalnych, podobnie jak w naturze, komórką najbardziej * wywołanie tolerancji jest pomocniczy limfocyt T (Th).

3