$ METAL* UCH STOPY
—— ">dh>>Cn‘' ^ °J 2 d° 22% ' « /adresie od 350 do 900 ieiiw* maleje
wzrostem wyirzymaMc, wydMeme
Żeliwo dągliwa hia(fg0 prw/ obróbkę c.cpln.i Ze w/g|Wu (
Mm o C,Kim ' Oirtymw**'.. W,. f:,mr > perlity^
jtrukturę wyrórn.a mc ielmweiK ^ pr/„ wyiM/enlc odlew/,„ „ <e
A-/r»r> .r-ip/o*'- r; podc/as wyżarzenia następuie roękUl u.lrf bi«fcpo u (oddy fundowanie węgla /. odlewu do
tylu (ftjC -• 3re + w
pieca}. nfr/vmuic się przez wyżarzenie odlewów w aiłł,
h^/MT SS wyżarzani* następuje jedynie rozkład cementytu , t*,,^ sferze Obojętnej. Pod • grafitu w kształcie prażonej kukurvd/,
ciągH"* perlityczn* otrzymuje się podobnie jak żeliwo ciągllw
„me z rym że gracji ulega jedynie cementyt pierwotny , wtórny. Sche**
“Z'i cicnlnej w celu uzyskania żeliwa aągltwego czarnego , perl,tycznego poka
rarnor' „rw.u\7\ do rozkładu cementytu ledeb rj
RYS. 8.8 Schemat obróbki cieplnej stosowanej do wytwarzania z żeliwa białego żeliwa ciągliwCK< czarnego lub pcrlityczncgo
Żeliwo ciągli we jest oznaczane symbolami literowymi: W - białe. B - czarne. P - perlityczne i liczbowymi (PN-92/H-83221). Liczba dwucyfrowa po literze oznacza minimalną wytrzymałość na rozciąganie podzieloną przez dziesięć, a następne dwie cyfry po kresce - wydłużenie. Na przykład W 35-04 oznacza żeliwu ciągliwe białe o minimalnej wytrzymałości na rozciąganie 350 MPa i wydłużeniu minimalnym 4% Minimalna wytrzymałość na rozciąganie żeliwa ciągliwego zawiera się w przedziale 300 - 800 MPa, natomiasi minimalne wydłużenie /mienia się od I do 12%. 7jc wzrostem Rm wydłużenie maleje.
NiftiwiCks?y wpływ na wlasno4ci plastyczne ora/, odporność na pękanie żeliw ma ' ,fll. Zc względu na to. żc jest on miękki i kruchy, jego wydzielenia mogą być Atolvanc j#k° P°ry . !uh puslkl w materiale. Z tej przyczyny najmniejszą " tvc/ność ' odporność na pękanie mają Żeliwa z grafitem płatkowym o ostrych wavu*d/,ach (działanie karbu). Żeliwa, w których wydzielenia grafitu są kuliste,
‘ jc i równomiernie rozmieszczone w osnowie, mają najlepsze własności plastycz-" ^jasności wytrzymałościowe żeliwa na ściskanie są znacznie leps/e niż na K/ uiganiCł co icsl sP°w°d°wanc zamykaniem się porów podczas ściskania.
. przeciwieństwie do ich rozwierania się podczas rozciągania Własności wy-".yrnatośeiowe teliwa o takim samym kształcie, wielkości i ilości cząstek grafitu 1 w/rostem ilości węgla związanego, natomiast własności plastyczne maleją, i irdość i wytrzymałość na ściskanie żeliw są. ogólnie biorąc, w niewielkim stopniu jc>.ne od kształtu cząstek grafitu.
pomimo małej wytrzymałości na rozciąganie oraz. małej ciągłiwości odporności na pękanie żeliwo szare jest atrakcyjnym tworzywem, gdyż charakteryzuj6
' l) dobrą wytrzymałością na ściskanie.
2) dużą zdolnością do tłumienia drgań.
3) bardzo dobrą skrawalnością (zwłaszcza w przypadku grafitu płat-0 ^óry powoduje łamanie się wióra),
4) dobrą odpornością na ścieranie (wydzielenia grafitu absorbują smar, m,ękki i bliski grafit jest również środkiem smarującym).
* 5) łatwością nadawania skomplikowanych kształtów < /.e względu na niską
craturę topnienia i małą lepkość ciekłego żeliwa). lC ^ 6) niskim kosztem wytwarzania wyrobów.
Rozmaitość żeliw stopowych jest duża. Pierwiastki stopowe dodaje się do żeliw w celu nadania im pożądanych własności, jak np. odporności na korozję, kwaso-odpomości. żaroodporności lub polepszenia własności mechanicznych.
Ponieważ istnieje bardzo duża różnorodność stopów metali nieżelaznych, omówione /ostaną tylko najbardziej typowe. Ze względu na sposób wytwarzania stopy metali nieżelaznych dzieli się zwykle na odlewnicze oraz do obróbki plastycznej. Niektóre stopy mogą być stosowane zarówno w postaci odlewów, jak i w postaci obrobionej plastycznie. Zc względu na odmienne metody formowania składy chemiczne stopów do obróbki plastycznej są zwykle inne niż stopów odlewniczych. Stopy do obróbki plastycznej nie zawierają zwykle cutektyki. natomiast w stopach odlewniczych eutektyka jest korzystna, gdyż zc względu na niską temperaturę topnienia oraz
309