326

Miłek wiosenny 317

(czerwiec — lipiec) w rzędy co 30—40 cm, przykrywając nasiona ziemią mniej więcej na 1 cm. Siać należy dosyć gęsto, gdyż według obserwacji nasiona kiełkują zaledwie w około 50%. Na poletkach obserwacyjnych dobre rezultaty dało przykrywanie międzyrzędzi mchem leśnym w celu utrzymania wilgoci. Wschody pojawiają się tego samego roku lub wiosną następnego. Dopiero w trzecim roku po zasianiu rośliny zaczynają kwitnąć.

Ze względu na bardzo powolny rozwój roślin w pierwszych latach po wysiewie, stosuje się nieraz wysiew na rozsadniku.

Rozsadnik musi być przygotowany starannie i dobrze zwapnowany.

Siejemy w rzędy co 15—20 cm. Przy obfitym i regularnym podlewaniu rozsadnika wschody pojawiają się po 2 miesiącach. Siewki wysadzamy na miejsce stałe przeważnie dopiero wczesną wiosną, w trzecim roku po wysiewie nasion..

Pielęgnowanie plantacji polega na niszczeniu chwastów. Milek jako roślina pochodzenia stepowego nie znosi głębokiego wzruszania ziemi koło korzeni. Pielęgnowanie plantacji jest przez to utrudnione, gdyż zasadniczo odchwaszczanie musi się odbywać ręcznie, a tylko w środku międzyrzędzi, bardzo ostrożnie i płytko, możemy puścić planet. Biorąc pod uwagę, że plantacja pozostaje na tym samym miejscu 6—8 lat i dłużej, należy się liczyć z dużym zachwaszczeniem pola.

Sprzęt, suszenie, przechowywanie. Do sprzętu przystępujemy w trzecim roku po posianiu, przy czym pełny zbiór otrzymujemy dopiero w 4—5 roku. Sprzętu dokonujemy w dzień słoneczny, suchy, w godzinach południowych, ścinając rośliny 10 cm ponad ziemią.

Najbardziej poszukiwany jest surowiec zawierający ziele wraz z kwiatami. Ponieważ jednak główna masa liści rozwija się pod koniec kwitnienia, postępuje się zwykłe w ten sposób, że część roślin ścina się w okresie pełnego kwitnienia, część zaś w okresie najintensywniejszego rozwoju liści. Potem oba te zbiory miesza się ze sobą. Nie należy ziela ścinać zbyt późno, tzn. w okresie pełnego dojrzewania owocu, gdyż traci ono wówczas intensywną barwę i ma domieszkę liści żółtych.

Według wymagań Farmakopei Polskiej III ziele natychmiast po zebraniu powinno być ususzone w temperaturze 40°, a następnie ogrzewane przez 2 godziny w temperaturze 55—60°. Na 1 kg suszu trzeba 3,5—4 kg świeżego ziela.

Surowiec powinien być przechowywany w naczyniach ze szkła brunatnego, o pojemności do 100 ml, zamkniętych zaparafinowanym korkiem. Większe zapasy ziela należy przechowywać w blaszankach lub balonach zamykanych hermetycznie. Przechowywać w dziale surowców silnie działających.

Plon. Przeciętny plon suchego ziela wynosi 6—10 q/ha.