Obraz3

84 Gleby napływowe

Miąższość deluwiów musi wynosić co najmniej 30 cm. Namuły deluwialne są mniej przesegregowane przez wodę niż aluwia. Mniej wyraźnie też zaznacza się warstwowanie ich profilu. Gleby napływowe deluwialne powstają zwykle w sąsiedztwie pól ornych, z których spływy wynoszą materiał mineralny, zatrzymywany na terenach zadarnionych. Są to gleby stosunkowo młode, swą genezą związane z uprawą pól. Akumulacja najczęściej zachodzi tu pod wpływem rozwoju procesu darniowego, co powoduje gromadzenie znacznych ilości materii organicznej i wzrost wilgotności. Odkładanie się namułów deluwialnych w dolinach występuje także w wyniku erozji liniowej w terenach silnie urzeźbionych o glebach podatnych na to zjawisko (np. lessowych).

W rzędzie gleb deluwialnych wyróżnia się typ gleb deluwialnych, w którym wydzielono trzy podtypy: a) gleby deluwialne właściwe, b) gleby deluwialne próchniczne, c) gleby deluwialne brunatne.

a. Gleby deluwialne właściwe

Występują w miejscach akumulacji namułów deluwialnych przeobrażonych w glebę przez procesy darniowe, przy umiarkowanej wilgotności i związanych z tym zbiorowisk trawiasto-zielnych. Są to w klasyfikacji siedlisk łąkowych typowe grądy popławne. Gleby te są przeważnie płytkie, o warstwie namułów miąższości najczęściej 30—40 cm. Namuły o miąższości większej, nawet ponad 1 m, występują często u wylotu wąwozów w dolinie w postaci stożków napływowych. Układ poziomów jest następujący: A-C-D.

b. Gleby deluwialne próchniczne

Powstają w siedliskach silnie wilgotnych, zwykle z wysiąkami wód gruntowych, co ujawnia się obecnością gatunków bagiennych w zbiorowiskach roślinnych grądów popławnych zabagnionych. Wysoka wilgotność sprzyja akumulacji materii organicznej pochodzenia darniowego (5— 10%), która przy większej zawartości (powyżej 10%) często nabiera charakteru torfiastej. W profilu występuje oglejenie.

W zależności od stanu zabagnienia gleby deluwialne próchniczne mogą mieć układ poziomów od A-C-G do Ai-A-G. Przy dalszym rozwoju procesu zabagnienia powstają gleby torfowo-glejowe na namułach deluwialnych.

c. Gleby deluwialne brunatne

Powstają w warunkach odwodnienia siedlisk, np. na skutek melioracji (drenowania). Powoduje to zmniejszenie się ilości materii organicznej w poziomie A podlegającej wzmożonej mineralizacji, jak również stopniowy rozwój poziomu Bbr. Poziomowa budowa profilu jest następująca: A-Bbr-C-D. W klasyfikacji siedlisk łąkowych są to grądy popławne typowe. W przypadku prze-