Uzyskanie wytrzymałego złącza pomiędzy dwoma materiałami zależy od zdolności tych materiałów do tworzenia wspólnej struktury na granicy ich spojenia. W przypadku gdy geometrie komórek krystalograficznych są do siebie podobne, nie ma większej trudności z otrzymaniem wspólnej struktury, tak zwanej warstwy przejściowej. Materiały o takiej samej sieci krystalograficznej różniące się niewiele parametrami tworzą roztwory stałe. W miarę wzrostu różnic parametrów sieci (powyżej 15%) tworzą się roztwory ograniczone w stanie stałym. W krańcowym przypadku występuje całkowity brak rozpuszczalności, czyli brak jakiejkolwiek zdolności do utworzenia wspólnej struktury.
Ogólnie można przedstawić następujące typy warstw pośrednich w złączach cera-mika-metal (rys. 13.5).
B
Połączenie mechaniczno-adhezyjne
t/l^f i o(^):
Warstwa pośrednia utworzona wskutek zwilżania i rozpuszczania metalu w ceramice A4'! - ' L ^ /
Warstwa pośrednia utworzona wskutek dyfuzji reakcyjnej
Warstwa pośrednia utworzona wskutek dyfuzji objętościowej
/
Warstwa pośrednia składająca się z tlenku metalu spajanego
Rys. 13.5. Typy warstw pośrednich w złączach ceramika-metal
353