Stanowią one budulec do tworzenia białek, których podstawowym źródłem jest mleko, mięso i jaja. Białka pokarmowe powinny zawierać około 20 różnych aminokwasów. Rośliny mogą tworzyć swoje własne aminokwasy z prostych składników wyjściowych, natomiast człowiek i zwierzęta do produkcji białek ustrojowych muszą otrzymywać część niezbędnych aminokwasów z pokarmem.
Z punktu widzenia fizjologii żywienia dzieli się aminokwasy na egzogenne (niezbędne) i endogenne (patrz tabela 33.2). Pierwsze z nich są syntetyzowane w organizmie zwierząt, toteż ich obecność i ilość w białkach spożywczych decyduje o wartości odżywczej paszy. Drugie - endogenne, są syntetyzowane w organizmie ludzkim i zwierzęcym, a więc ich występowanie w pożywieniu nie jest niezbędne.
Tabela 33.2. Podział aminokwasów na grupy | |
Aminokwasy egzogenne |
Aminokwasy endogenne |
Metionina |
Glicyna |
Lizyna |
Alanina |
Arginina |
Kwas glutaminowy |
Walina |
Kwas asparaginowy |
Leucyna |
Seryna |
Izoleucyna |
Tyrozyna |
Treonina |
Cysteina |
Fenyloalanina |
Prolina |
Tryptofan |
Hydroksyprolina |
Histydyna |
Zanim białka pokarmowe zostaną wykorzystane przez organizm, muszą ulec rozbiciu na poszczególne wolne aminokwasy, dlatego korzystniej jest wzbogacać paszę aminokwasami, które są w 100% strawne, a więc całkowicie przyswajalne. Stosowane w mieszankach paszowych poprawiają wartość biologiczną białek spożywczych i umożliwiają zredukowanie ich ilości w diecie. Ich dodatek do paszy wynosi 0,05-0,1%.
Niektóre mikroelementy są niezbędne do prawidłowego funkcjonowania organizmu, ponieważ stanowią składniki hormonów, enzymów lub innych aktywnych białek ustrojowych. Za niezbędne pierwiastki uważa się: żelazo, miedź, kobalt, mangan, cynk, jod, molibden i selen. Przypuszczalnie do tej grupy należą również fluor i chrom, chociaż ich funkcje metaboliczne nie zostały do końca poznane.
359