37 4

z wysoką, zwartą zabudową (zwiększone pokrycie pozwala na etapie opracowania wybrać stereogram z lepszym .wglądem' w głębokie, zamknięte podwórza).

2)    zwiększonego pokrycia do około 80% -r 90% w celu uzyskania zdjęć „całowanych' nad arkuszami opracowywanych map (patrz § 22 ust. 5),

3)    zwiększonego pokrycia do 80% w celu uzyskania dwóch oryginalnych kompletów zdjęć (może to być alternatywą dla przewidywanego duplikowania zdjęć wykonanych na barwnym filmie odwracalnym).

§19

Wybór pokrycia poprzecznego zdjęć

1.    Pokrycie poprzeczne określa pokrycie zdjęć między sąsiednimi szeregami i wyrażane jest w procentach. Projektowane zasadnicze pokrycie poprzeczne zdjęć lotniczych wynosi standardowo:

1) Ęja = 30%    dla fotografowania z wysokości W S 1 500 m.

2) q„ = 25%    dla fotografowania z wysokości W > 1 500 m.

2.    Przy fotografowaniu terenów pofałdowanych pokrycie poprzeczne należy zwiększyć o wpływ rzeźby terenu.

Projektowane pokrycie wyniesie:

q[%] = q₀(%] + 70^71%]

gdzie: ą, - zasadnicze pokrycie (jak w ust. 1)

óH — maksymalne deniwelacje występujące w szeregu liczone względem średniej płaszczyzny danego szeregu.

3.    W przypadku fotografowania kamerą na podwieszeniu bez stabilizacji projektowane pokrycie poprzeczne zwiększyć o:

1) 2% dla kamer szerokokątnych,

2)    4 % dla kamer normalnokątnych.

4.    W szczególnych przypadkach pokrycie poprzeczne może odbiegać od standardowego. Może to mieć miejsce w przypadkach:

1)    zwiększonego pokrycia w przypadkach zsynchronizowania osi szeregów z podziałem sekcyjnym map,

2)    zwiększonego i^okrycia w konsekwencji projektowania zdjęć „całowanych' nad arkuszami opracowywanych map (patrz § 22 ust. 4).

§20

Uwarunkowania techniczne projektu lotu. Tolerancje nawigacyjne

1. Wykonanie zdjęć prawidłowych pod względem jakości geometrycznej i fotograficznej jest uwarunkowane:

37