516,517

516,517



I. Sławińska: Sceniezny gest poety. Kraków 1960.

I.    Sławińska: Tragedia w epoce Młodej Polski. Toruń 1948.

J.    L. Styan: The Elcments of Drama. Cambridge 1960.

P. Szondi: Thtorie des modernen Dramas. Frankfturt a. M. 1956.

G.    Thomson: Aisc/y/os i Ateny. Studium nad społeczną genezą dramatu. Tłum. A. Dębnicki.

Warszawa 1956.

J. Veltrusky: Drama jako bdsnicke dilo. W: Cieni o jazyce a poesii. Red. B. Havrinek, J. Muka-rovsk<\ Praha 1942.

P. Voltz: La comedie. Paris 1964.

S. Witkowski: Tragedia grecka. T. 1—2. Lwów 1928.

W. Wołkensztein: Dramaturgija. Moskwa 1960.

H.    Życzyński: Teoria dramatu. Cieszyn 1922.

e) Satyra, bajka

M. Bachtin: Tworczestwo Fransua Rabie. Moskwa 1965.

A. Bereza: Parodia wobec struktury groteski. W: Styl i kompozycja. Red. J. Trzynadiowski. Wrocław 1965.

A. Bereza: Problmy teorii stylizacji w satyrze. W'rocław 1966.

A. Bereza: Próba analizy parodii. „Prace Literackie” S. V (1963).

R. C. Elliot: The Power of Satire. Magie, Ritual, Art. New Jersey 1960.

I.    E. Ełsberg: Niekotoryje woprosy tieorii satiry. Moskwa 1958.

L. Fcinberg: The Satirisl. Iowa 1963.

G. Highet: The Anatomy of Satire. Princeton 1962.

W. Kayser: Das Croteske. Seine Cestaltmg in Malerei und Dichiung. Hamburg 1957.

J.    Kleiner: Krasickiego „Bajki i przy powieki”. W: O Krasickim i o Fredrze. Wrocław 1956. C. Konczcwski: Geneza i istota bajki. „Marchołt” 1938.

L.    Levraut: La Fab/e (Eeo/ution du genre). Paris [b. r.].

I.    Morozow: Parodija kak litieraturnyj żanr. „Russkaja Litieratura” 1960 nr 91.

G. Pianko: Co to jest parodia. „Meander” 1947 nr 6.

K.    Szaniawski: Morał bajki dydaktycznej. „Przegląd Filozoficzny” 1949 z. 3/4.

M.    Szpachta: Satyra. Warszawa 1952.

6. LITERATURA I.UDOWA

W. P. Anikin: Russkaja narodnaja skazka. Moskwa 1959.

J.    Bartmiński: O języku folkloru. Wrocław 1973.

P. G. Bogatyriew: Woprosy tieorii narodnogo iskusstwa. Moskwa 1971.

J. S. Bystroń: Artyzm piełni ludowej. Poznań 1921.

J. S. Bystroń: Etnografia Polski. Warszawa 1947 [Rozdz. „Literatura”, s. 69 — 119],

J. S. Bystroń: Kultura ludowa. Wyd. 2. Warszawa 1947.

J. S. Bystroń: Polska piełń ludowa. Wybór. Oprać, [i wstęp]:... Kraków 1921. „Bib!. Nar.” S. I nr 26.

J. S. Bystroń: Przysłowia polskie. Kraków 1933.

J. S. Bystroń: Wstęp do łudoznawstwa polskiego. Wyd. 2. uzup. Warszawa 1939.

A. Chorowiczowa: Problemy i metody badań nadpieinia ludową. „Lud” 1922.

S ( '/.niik: Poezja chłopów polskich, Warszawa 1951.

5 < /cruik: Polska epika lodowa. Oprać, [i wstęp]:... Wrocław 1958. „Bibl. Nar.” S. T nr 167.

( /. mik: Staro złoto. Warszawa 1962. inrrny literatury popularnej. Red. A. Okopień-Sławińska. Wrocław 1973.

W li, Ciusiew: Estetyka folkloru. Tłom. T. Zielichowski. Wrocław 1974.

( llcrnas: Hejnały polskie. Wrocław 1961.

<    Memas: W kalinowym lesie. T. 1 — 2. Warszawa 1965.

I.    I. Koniński; Pisarze ludowi. Wybór pism i studium o literaturze Indomj.T. 1 2. Lwów 1938, | Krzyżanowski: Byliny. Studium z dziejów rosyjskiej epiki ludomj. Wilno 1933.

|, Krzyżanowski: Morfologia bajki. „Lud” 1947.

(, Krzyżanowski: Paralele. Studia porównawcze z pogranicza literatury i folkloru. Warszawa 1961. J Krzyżanowski: Przysłowie. „Zagadnienia Rodzajów Literackich” 1960 z. 1.

<    L6vi-Strauss: Analiza morfologiczna bajki rosyjskiej. Tłum. W. Kwiatkowski. „Pamiętnik

Literacki” 1968 z. 4.

C. Lćvi-Strauss: Struktura mitów. Tłum. W. Kwiatkowski. „Pamiętnik Literacki” 1968 z. 4. Z. Łempicki: Podania o bohaterach. W: Wybór pism. T. 2. Warszawa 1966.

S. Pigoń: Zarys nowszej literatury ludowej. Kraków 1946.

W. Propp: Morfologia bajki. Tłum. S. Balbus. „Pamiętnik Literacki” 1968 z. 4.

J.    Przyboś: Jabloneczka. Antologia polskiej pieśni ludowej. Ułożył [i wstępem opatrzył]... Wyd. 2,

przejrzane. Warszawa 1957.

A. Skaftymow: Poetika i genezis bylin. Saratów 1924.

Słownik folkloru polskiego. Pod red. J. Krzyżanowskiego. Warszawa 1965. tr kr(gu bajki i mitu. (Studia: W. Propp, Lord Raglan, T. Todorov, M. ł.iithi, H. Weinrich, J. M. Mieletinski.) „Pamiętnik Literacki” 1973 nr 1.

7. ZAGADNIENIA TEORII PROCESU HISTORYCZNOLITERACKIEGO

J. Białostocki: Ptjl wieków mylli o sztuce. Warszawa 1959.

J.    Białostocki: Teoria i twórczoil. Poznań 1962.

W. Borowy: O wpływach i zależnościach w literaturze. Kraków 1921.

E. R. Curtius: Europdiscbe Literatur tmd lateiniscbes Mittelalter. Bern 1954.

E. R. Curtius: Topika. Tłum. K. Krzemieniowa. „Pamiętnik Literacki” 1972 nr 1.

S. Cywiński: Sprawa podziału dziejów literatray polskiej na okresy. W: Prace historycznoliterackie.

Księga zbiorowa ku czci Ignacego Chrzanowskiego. Kraków 1936.

H. Dicckmann, II. Levin, H. Motckat: Essąys in Comparatioe Literaturę. St. Louis 1961. R. Etiemble: Porównanie to jeszczcyjic dowód. Tłum. W. Błońska. „Pamiętnik Literacki” 1968 z. 3.

W. B. Flcischmann: Zakres działalności literatseroznawstwa porównawczego. Tłum. O. Dobijanka--Witczakowa. „Pamiętnik Literacki” 1968 z. 3.

W. P. Fricderich: Outline of Comparatirc Literaturę. Chapell Hill 1954.

K.    Górski: Literatura a prądy umysłowe. Studia i artykuły literackie. Warszawa 1938.

A. Hauser: Filozofia historii sztuki. Przeł. D. Danek i J. Kamionkowa. Warszawa 1970.

A. Hauser: Społeczna historia sztuki i literatury. T. 1 — 2. Tłum. J. Ruszczycówna. Warszawa 1974.

G. Highet: The Classicai Tradition. New York 1959.

517


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
516 517 2 Większość gatunków ma bardzo długie i cienkie nogi, dochodzące do 16 cm, przy ciele prawie
Krasiński. Oblicza poety, Kraków 2001. A. Witkowska, Wielcy romantycy polscy. Sylwetki, Warszawa 198
516 517
img738 drugie, Kraków 1998); Teoretycznoliterackie tematy i problemy, pod red. J. Sławińskiego, Wroc
S5000299 HELENA BURCHARDWYNIKI BADAN WYKOPALISKOWYCH W WIELICZCE, POW. KRAKÓW, W LATACH 1960—1962 •
Czes?aw Mi?osz bibliografia2 BIBLIOGRAFIA czości poety, red. J. Kwiatkowski, Kraków 1985; Diabeł
11364 IMGG30 O nowy gest w teatrze Aby móc w Krakowie mówić o sztuce aktorskiej, trzeba móc nic mówi
Słowa okijaą scenie krakowskiej; K. Wyka: Teka ^Stańczyka jak9 dzieło literackie; II. Romankówna: Źr
Wrocław 1960; lub: Cud mniemany, czyli Krakowiacy i Górale, oprać. S. Dąbrowski i S. Straus, BN I 16

więcej podobnych podstron