541 2

świadczenie i pamięć wiemy, ft przedmioty bliższe przesłaniają dalsze. także powstawanie cieni czy zamglenie odleglejszych obiektów dostarcza informacji o ich hryłowatości i odległości Nadto różny wysiłek akomodacyjny. wrażenie perspektywy i przesuwanie się szybsze Niższych przedmiotów niż dalszych podczas ruchu też daje pewne pojęcie o ich rozmieszczeniu. Jednak ocena przestrzennego rozmieszczenia na podstawie tych obserwacji jest mało precyzyjna i dopiero pora oczu umożliwia dokładną orientację w przestrzeni. A to dlatego. Ze zbieżność (konwergencja) osi oczu dla obiektów bliższych jest większa niż dla dalszych, a głównie dlatego, że obraz widziany przez każde oko jest inny!

Przyjrzyjmy się rycinie 16.20 - przedstawiono na niej schematycznie obraz utworzony na siatkówkach oczu przy obserwowaniu czterech rozstawionych kręgli K. L. M. N. W celu uproszczenia kręgle ustawiono w ten sposób, że na siatkówkach obrazy par kręgli tworzy się w tych samych miejscach. Jednak nie tych samych par. i tu jest klucz do zagadki!

Ryc. 16.20. Obraz> przedmiotu przestrzennego utworzonego na siatkówce oka lewego OL i oka prawego OP są różne

Obrazy punktów L i N. leżących w jednakowej odległości od obserwatora. są utworzone w tym samym porządku w obu oczach (N* po lewej stronie i L' po prawej). Natomiast obrazy punktów K i M są w odwrotnej kolejności w każdym oku (w lewym K . M* i w prawym M\ K*). Przesuwając punkt L do N. bez zmiany odległości od obserwatora, obraz punktu L na obu siatkówkach przesuwać się będzie w- tym samym kierunku. A zmieniając odległość od patrzącego, na przykład przez ruch K do M - kierunki przesunięcia obrazów K’ na siatkówkach będą przeciwne. I tak przy zbliżaniu K do obserwatora obrazy będą przesuwały się w kierunku do

541