Osad czvnnv - jest to zespół mikroorganizmów (biocenoza), złożony z bakterii, grzybów mikroskopowych i pierwotniaków. Mikroflora osadu (bakterie i grzyby) rozkłada związki organiczne występujące w ściekach na substancje proste, m.in.: dwutlenek węgla, wodę i amoniak, który zostaje utleniony do azotanów ; mikrofauna zaś, odżywiając się bakteriami i grzybami, reguluje ich ilość w biocenozie. Proces oczyszczania ścieków osadem czynnym polega na wykorzystaniu przemian metabolicznych mikroorganizmów aerobowych swobodnie pływających w napowietrzonych ściekach. Organizmy te tworzą kłaczkowato - gąbczastą zawiesinę, która spełnia tę rolę co błona biologiczna. Mikroorganizmy tworzące zawiesinę w pierwszej fazie powodują biokoagulację zanieczyszczeń, które następnie absorbują i utleniają. Oczyszczanie ścieków osadem czynnym prowadzone jest w zbiornikach zaopatrzonych w urządzenia napowietrzające i mieszające osad ze ściekami. Efekt oczyszczania ścieków poprawia dodatek węgla aktywnego do komór napowietrzania (większa redukcja związków azotu, zmniejszenie zabarwienia, pienienia się odorów, lepsza sedymentacja osadu). Podobne rezultaty daje dodatek soli glinkowych. Na przebieg procesu oczyszczania ścieków osadem czynnym największy wpływ mają: obciążenie ścieków (BZTsi ChZT), skład chemiczny zanieczyszczeń organicznych, stężenie osadu czynnego w komorach napowietrzania, czas zatrzymania ścieków w komorach itp.
Nadmierne stężenie substancji toksycznych może spowodować śmierć mikroorganizmów wchodzących w skład osadu czynnego, a tym samym uniemożliwić biologiczne oczyszczanie ścieków.
BZT (biochemiczne zapotrzebowanie_na_tłgnl - jest jednym z najważniejszych wskaźników zanieczyszczenia ścieków domieszkami organicznymi. Określa Ilość tlenu zużywanego przez mikroorganizmy do utleniania w określonym czasie substancji organicznych I niektórych nieorganicznych zawartych w ściekach.
ChZT (chemiczne zapotrzebowanie na tlen) - ten wskaźnik również określa ilość tlenu potrzebną do utleniania materii organicznej jednak w tym