2. WYTWARZANIE ENERGII ELEKTRYCZNEJ 162
Przy obliczaniu rzeczywistego zużycia paliwa jądrowego należy uwzględnić współczynnik wykorzystania paliwa jądrowego w, zależny m.in. od wzbogacenia tego paliwa, czyli od zawartości 235U. Dlatego tzw. wypalenie paliwa WB, czyli ilość energii cieplnej przypadającej na jednostkę masy paliwa rzeczywistego, określa się, w kJ/kg, jako
WB = quw = 68 • I09 w (2.143)
albo, w MW • d/kg, jako
= 785 w (2.144)
Sprawność ogólną elektrowni jądrowej >\EJ z turbozespołami parowymi wyraża się wzorem
*lu = nrilwplelmflG (2.145)
w którym: prj — sprawność reaktora jądrowego; pwp — sprawność wytwornicy pary wraz z rurociągami; i— sprawność obiegu parowego; t\„ — sprawność mechaniczna turbiny; t]a — sprawność generatora.
Tablica 2.25. Podstawowe parametry wybranych reaktorów wodnych typu PWR, BWR i CANDU, wg [2.3]
Typ reaktora |
PWR |
BWR |
CANDU |
Moc cieplna reaktora, MW |
3411 |
3579 |
2140 |
Moc elektryczna bloku, MW |
1100 |
1220 |
600 |
Sprawność elektrowni, % |
32 |
34 |
28 |
Materiał paliwowy |
uo2 |
uo. |
UO, |
Całkowita masa paliwa, t |
98 |
155 |
95 |
Wzbogacenie paliwa świeżego, % |
3,2 |
2,8 |
uran naturalny |
Gęstość mocy w rdzeniu. MW/m3 |
98 |
54 |
12 |
Średnie wypalenie paliwa, MW d/kg |
32 |
28,4 |
7 |
Roczny przeładunek paliwa |
1/3 wsadu |
1/4 wsadu |
ciągły |
Okres trwania przeładunku, d |
min. 17 |
8 |
— |
Modcrator/chłodziwo |
H.O |
h2o |
D-.0 |
Strumień masy chłodziwa. m3/s |
17 |
13 |
11 |
Średnic ciśnienie chłodziwa, MPa |
15,5 |
7 |
11 |
Temperatura na wejściu, nC |
289 |
216 |
267 |
Temperatura na wyjściu, °C |
325 |
288 |
312 |
Temperatura koszulki, °C |
347 |
304 |
362 |
Temperatura wewnątrz pręta paliwowego. C |
2282 |
1832 |
2110 |
W tablicy 2.25 podano podstawowe parametry wybranych reaktorów wodnych typu PWR, BWR i CANDU, w których materiałem paliwowym jest dwutlenek uranu (U02). Średnie wypalenie w reaktorach lekkowodnych wynosi ok. 30 MW • d/kg, a w ciężkowod-nych — mniej niż 10 MW d/kg. Sprawność elektrowni jądrowych z reaktorami lekkowodnymi wynosi najczęściej 30-^35%, a w przypadku reaktorów ciężkowodnych może być nawet mniejsza niż 30%.
W tablicy 2.26 przedstawiono wybrane, podstawowe parametry reaktorów wodnych ciśnieniowych typu WWER. Wraz ze wzrostem mocy tych reaktorów zwiększa się średnia gęstość mocy w rdzeniu i średnie wypalenie paliwa, które dla największych tego typu reaktorów WWER-1000 dochodzi do 40 MW - d/kg.
W tablicy 2.27 podano niektóre ważniejsze parametry reaktorów wysokotemperaturowych typu HTR, rozwijanych w RFN i USA, w których materiałem paliwowym są tlenki lub węgliki uranu i toru, zaś chłodziwem jest hel.
Tablica 2.26. Podstawowe parametry reaktorów wodnych ciśnieniowych typu WWER, wg [2.3]
Typ reaktora |
WWER-210 |
WWER-440 |
W WER-1000 |
Rok rozpoczęcia pracy |
1964 |
1971 |
1980 |
Moc cieplna reaktora, MW |
760 |
1373 |
3000 |
Moc elektryczna bloku, MW |
210 |
440 |
1000 |
Liczba pętli |
6 |
6 |
4 |
Całkowita masa paliwa, t |
38 |
42 |
66 |
Gęstość mocy w rdzeniu, MW/in3 |
46 |
84 |
111 |
Średnie wypalenie paliwa, MW d/kg |
13 |
28 |
40 |
Strumień masy chłodziwa, m3/s |
10 |
U |
21 |
Średnie ciśnienie chłodziwa, MPa |
10 |
12,5 |
16 |
Temperatura na wejściu, °C |
250 |
270 |
288 |
Temperatura na wryjściu, °C |
269 |
301 |
322 |
Wydajność wytwornicy pary, t/h |
230 |
425 |
1470 |
Ciśnienie pary, MPa |
3,3 |
4,5 |
6,4 |
Temperatura pary, °C |
238 |
259 |
278,5 |
Tablica 2.27. Podstawowe parametry reaktorów wysokotemperaturowych typu HTR, wg [2.3]
Nazwa reaktora Kraj |
AVR RFN |
THTR RFN |
Fort St. Vrain USA |
Moc cieplna reaktora, MW |
46 |
750 |
837 |
Moc elektryczna bloku, MW |
15 |
300 |
330 |
Materiał paliwowy |
tlenki |
tlenki |
węgliki |
U-Th |
U-Th |
U-Th | |
Gęstość mocy w rdzeniu, MW/m3 |
2,3 |
6,0 |
6.3 |
Rodzaj chłodziwa |
He |
He |
He |
Ciśnienie chłodziwa. MPa |
U |
4,0 |
4,8 |
Temperatura na wejściu, °C |
270 |
270 |
400 |
Temperatura na wyjściu, °C |
950 |
750 |
785 |
Urządzenia cieplnoenergetyczne w elektrowni jądrowej tworzą układy, które przedstawia się za pomocą schematów cieplnych. W zależności od typu reaktora energetycznego i związanego z nim czynnika roboczego otrzymuje się różne rodzaje układów cieplnych, które przedstawiono na rys. 2.78. Rozróżnia się:
— układ jednoobiegowy, w którym czynnikiem roboczym może być woda (przemieniająca się w parę) albo gaz; stosuje się w elektrowniach jądrowych z reaktorami wodnymi wrzącymi (BWR) i turbinami parowymi albo z reaktorami wysokotemperaturowymi (HTR) i turbinami gazowymi (He); w przyszłości można go będzie stosować w elektrowniach z reaktorami prędkimi powielającymi (FBR) i turbinami z cztero-tlenkiem azotu (N204) jako czynnikiem roboczym;
— układ dwuobiegowy, w którym czynnikiem roboczym w obiegu pierwotnym jest woda (HjO lub D20) albo gaz (C02 lub He), a w obiegu wtórnym — woda i para wodna; stosuje się powszechnie w elektrowniach jądrowych z reaktorami wodnymi ciśnieniowymi (PWR lub WWER) albo chłodzonymi gazem (GCR, AGR i HTR) i turbinami parowymi;
— układ trójobiegowy, w którym czynnikiem roboczym w obiegu pierwotnym i pośrednim jest ciekły sód, a w obiegu końcowym — woda i para wodna; nadaje się do stosowania w elektrowniach jądrowych z reaktorami prędkimi powielającymi, chłodzonymi ciekłym metalem (LMFBR).
ii*