2. WYTWARZANIE ENERGII ELEKTRYCZNEJ 168
Do kategorii III zalicza się pozostałe odbiory potrzeb własnych, dla których brak zasilania nie oznacza zagrożenia bezpieczeństwa elektrowni, lecz jedynie zmniejszenie jej dyspozycyjności.
Stosowane zasady projektowania układów potrzeb własnych elektrowni — z punktu widzenia niezawodności zasilania — przewidują co najmniej dwa niezależne źródła zasilania (generator i sieć zewnętrzną), podział odbiorów na sekcje oraz szybkie urządzenia przełączające. Oprócz wymienionych stosuje się dodatkowe środki zapewniające niezawodne zasilanie w przypadkach awaryjnych:
— zespoły Diesla do awaryjnego zasilania odbiorów kategorii II,
— baterie akumulatorów do bezprzerwowego zasilania odbiorów kategorii I zarówno prądu stałego, jak i prądu przemiennego (za pomocą falowników).
25
MV-A
U
no w mw
\
250
MV'A
J 250 J MVA
W
u
25
MV-A
260 L-O 260
MY-I1 M (M MV-A
260 260 MY-A M M mv-a
25/12,5/12,5 J " MY-A \
(T\465
Ky m
25/12,5/12,5 1 MY-A
1 25/12,5/12,5i
25/12,5/12,5>x ^
' Mi'-A \ MY-A
nr\465 *0>mw
6k V
6kV
\i
Rys. 2.83. Podstawowy schemat elektryczny układu wyprowadzenia mocy i zasilania głównych rozdzielnic potrzeb własnych w elektrowni jądrowej z turbozespołami 465 MW
Na rysunku 2.83 przedstawiono podstawowy schemat elektryczny układu wyprowadzenia mocy i zasilania głównych rozdzielnic potrzeb własnych elektrowni jądrowej z turbozespołami po 465 MW, zaprojektowany dla elektrowni jądrowej z reaktorami typu WWER, a w tabl. 2.29 podano niektóre ważniejsze parametry techniczne urządzeń elektroenergetycznych, występujących w tym układzie.
Tablica 2.29. Podstawowe parametry techniczne urządzeń elektroenergetycznych w elektrowni jądrowej z reaktorami typu WWER, wg danych wytwórców
Transformatory blokowe | |
Moce znamionowe w jednym bloku, MV-A |
2x260 |
Przekładnia, kV |
420/21 |
Napięcie zwarcia, % |
16 |
Układ połączeń |
Ydl 1 |
Transformatory odczepowc potrzeb własnych błoku | |
Moce znamionowe w jednym bloku, MVA |
2x25/12,5/12,5 |
Przekładnia, kV |
21/6.3/6,3 |
Napięcie zwarcia, % |
6,25/6,25/12 |
Układ połączeń |
YyO/yO |
Transformatory rezerwowe potrzeb własnych | |
Moce znamionowe, MV-A |
2x25 |
Przekładnia, kV |
115/6,3 |
Napięcie zwarcia, % |
U |
Układ połączeń |
Ydl 1 |
Transformatory sprzęgłowe | |
Moce znamionowe, MV-A |
2x250/250/50 |
Przekładnia, kV |
400/123/3,15 |
Napięcie zwarcia, % |
12,5 |
Układ połączeń |
YyO/dll |
2.4.3. Podstawy ochrony radiologicznej i bezpieczeństwa jądrowego
Przy opisywaniu skutków biologicznych promieniowania i wymagań ochrony radiologicznej wykorzystuje się następujące wielkości fizyczne oraz jednostki stosowane do określania wartości liczbowych tych wielkości:
a) Aktywność nuklidu promieniotwórczego, czyli szybkość rozpadu, oznacza liczbę rozpadów promieniotwórczych jąder atomowych tego nuklidu w jednostce czasu;
— jednostką obowiązującą jest bekcrcl (Bq): 1 Bq = 1 s
— dawniej stosowaną jednostką był kiur (Ci): 1 Ci = 3,7 • 10'° Bq.
b) Dawka pochłonięta oznacza energię promieniowania jonizującego dowolnego rodzaju, pochłoniętą w jednostce masy dowolnego materiału;
— jednostką obowiązującą jest grej (Gy): 1 Gy = 1 J/kg,
— dawniej stosowaną jednostką był rad: 1 rad = 0,01 Gy.
c) Równoważnik dawki oznacza energię promieniowania jonizującego dowolnego rodzaju, pochłoniętą w jednostce masy tkanki biologicznej, przy czym promieniowanie to powoduje takie same skutki biologiczne jak 1 Gy promieniowania o energii 0,25 MeV;
— jednostką obowiązującą jest siwert (Sv): 1 Sv = 1 J/kg,
— dawniej stosowaną jednostką był rem: 1 rem = 0,01 Sv.
Do określenia równoważnika dawki H stosuje się wzór
H = QD (2.148)
w którym: Q — współczynnik jakości promieniowania, D — dawka pochłonięta.
W tablicy 2.30 podano wartości liczbowe współczynników jakości promieniowania Q, czyli względnej skuteczności biologicznej różnych rodzajów promieniowania jonizującego.