Specyficzna budowa ciała ułatwia drapieżnikom polowanie i zabijanie ofiar. Część przystosowań, na przykład pazury, występuje u wielu gatunków zwierząt. Inne to unikalne cechy, które sprawiąją, że drapieżnik stąje się skutecznym łowcą. Również ofiary dzięki różnorodnym przystosowaniom w budowie ciała mogą uniknąć schwytania przez drapieżnika. Ich strategie obronne są bardzo różne. Niektóre zwierzęta wytwarzają struktury ochronne, inne starają się wtopić w otoczenie lub uciec. Część z nich broni się, atakując napastnika.
Gepard
- najszybsze zwierzę lądowe. Choć osiąga podczas biegu ponad 100 km na godzinę, bardzo szybko się męczy.
Długi ogon jest przeciwwagą, która zapewnia utrzymanie równowagi podczas skrętów wykonywanych przy dużej prędkości.
Smukłe i niezwykle rozciągliwe ciało ułatwia szybki bieg.
Dobry wzrok umożliwia dostrzeżenie ofiary z daleka.
Umięśnione tylne nogi umożliwiają wykonywanie dalekich skoków w pogoni za ofiarą.
Szerokie nozdrza Wh pozwalają pobierać więcej powietrza w czasie
j pOŚCigU.
Bardzo obszerna klatka piersiowa z dużymi płucami zapewniają sprawną wymianę gazową.
Pazury, pozbawione pochewek skórnych, nie chowają się, zapewniając doskonałą przyczepność.