3tom141

4. STACJE ELEKTROENERGETYCZNE 284

Drzwi do pomieszczeń, w których znajdują się urządzenia pod napięciem, powinny otwierać się na zewnątrz tych pomieszczeń. Drzwi powinny być wyposażone w taki zamek, aby wejście do pomieszczenia było możliwe po otwarciu ich kluczem, natomiast wyjście — tylko po naciśnięciu klamki zamka. Drzwi między pomieszczeniami, w których znajdują się urządzenia pod napięciem, powinny otwierać się w obie strony, tylko po naciśnięciu na gałkę lub klamkę zamka (bez użycia klucza).

Szerokość korytarzy nadzoru i obsługi oraz wszelkich przejść w rozdzielniach wnętrzowych powinna umożliwiać zarówno swobodne poruszanie się obsługi, jak i łatwy transport urządzeń. Minimalne szerokości korytarzy podano w tabl. 4.7 (wymiar B na rys. 4.20). Szerokość korytarza przeciwwybuchowego powinna wynosić co najmniej 120 cm. Dopuszcza się miejscowe zwężenie korytarza przez konstrukcje budynku lub wystające części aparatów, jednak nie więcej niż o 20 cm.

Rozdzielnie wnętrzowe mogą nie mieć okien. Jeżeli jednak przewiduje się okna, to w pomieszczeniach parterowych od zewnątrz nie ogrodzonych i dostępnych dla osób nie należących do obsługi danej rozdzielni, okna powinny być zaopatrzone w siatki o oczkach nie większych niż 2x2 cm, albo w szyby ze szkła zbrojonego lub innego materiału odpornego na uderzenia.

Odległości izolacyjne w świetle pomiędzy gołymi częściami będącymi pod napięciem różnych faz tego samego obwodu oraz pomiędzy tymi częściami a uziemionymi

b). $
i^-	CS Cs V-		n=f i A 1
•V \\\\\\\\v B

c)

Tablica 4.7. Najmniejsze szerokości korytarzy w rozdzielniach wnętrzowych, wg [4.8]

Rodzaj korytarza		Szerokość korytarza B. era, przy jego długości
		do 7 m	powyżej 7 m
Jednostronne rozmieszczenie urządzeń	korytarz nadzoru	80	100
	korytarz obsługi	100	120
Dwustronne rozmieszczenie urządzeń	korytarz nadzoru	100	120
	korytarz obsługi	120	150

Rys. 4.20. Strefy ochronne w rozdzielniach wnętrzowych przy różnych rodzajach ogrodzenia aparatów wg [4.18]: a) ogrodzenie pełne; b) ogrodzenie z siatki; c) poręcze ochronne Oznaczenia w tekście, wymiary w cm

konstrukcjami, ogrodzeniami i częściami budynku nie powinny być mniejsze niż odległości A podane w tabl. 4.8. Gołe, nie osłonięte części urządzeń będące pod napięciem i prowadzone nad korytarzami lub przejściami powinny być umieszczone na wysokości nie mniejszej niż C podanej w tabl. 4.8. Jeżeli przewody te są od dołu osłonięte, np. siatką, to wysokość przejścia w świetle nie powinna być mniejsza niż 190 cm. Oczka siatki nie mogą być większe niż 2 x 2 cm.

Tablica 4.8. Najmniejsze odległości przewodów pod napięciem od innych elementów w rozdzielniach wnętrzowy ch o napięciu znamionowym powyżej 1 kV, wg [4.8]

Napięcie znamionowe^11 kV	Najmniejszy odstęp izolacyjny w powietrzu A, cm	Najmniejsza wysokość przewodu gołego pod napięciem od podłogi C, cm	Najmniejsze odległości pomiędzy częściami pod napięciem
			a poręczami ochronnymi F, cm	należącymi do różnych obwodów, jeśli praca ludzi przy jednym obwodzie jest
				przewidywana G, cm		wykluczona G„ cm
1-^3	6.5	250	60			8
6	9	250	60			11
10	11,5	250	60		b -N/Yl	14
15	16	250	70		zuu	20
20	19	250	70			24
30	26	255	76			32
110	80	310	120	220		96

¹¹ Sieci SN — z izolowanym punktem neutralnym, sieć 110 kV — ze skutecznie uziemionym punktem neutralnym.

Ciągi szyn gołych prowadzone pionowo powinny być osłonięte siatką lub osłoną pełną do wysokości minimum 2,5 m od podłogi.

Odległości poziome pomiędzy częściami pod napięciem a ogrodzeniami i osłonami ochronnymi w rozdzielniach wnętrzowych, oznaczone D, E i F na rys. 4.20 w zależności od rodzaju ogrodzenia, powinny być nie mniejsze niż:

—    D — dla drzwi blaszanych i osłon pełnych; D = A + 3 cm, gdzie A — wg tabl. 4.8,

—    £ — dla osłon i drzwi siatkowych; E = A+10 cm,

—    F — dla poręczy ochronnych; odległość F podano w tabl. 4.8.

Wysokości ogrodzeń chroniących przed dotknięciem urządzeń nie powinny być mniejsze niż 170 cm dla osłon lub drzwi z blachy albo siatki i 120 cm — dla poręczy ochronnych. Jeżeli części będące pod napięciem znajdują się powyżej ogrodzenia lub poręczy ochronnych, to ich odległość od płaszczyzny ogrodzenia lub poręczy do wysokości 2 m nad podłogą nie powinna być mniejsza niż wymiar £ — dla ogrodzeń pełnych lub siatkowych, natomiast wymiar F — dla poręczy ochronnych. Powyżej 2 m odległość ta może zmniejszać się stopniowo, wzdłuż linii prostej, aż do zera na wysokości C (rys. 4.20).

W obszarach podanych stref ochronnych nie mogą być instalowane żadne elementy urządzeń będące pod napięciem.

Odległości w świetle (poziome i pionowe) pomiędzy gołymi częściami pod napięciem należącymi do różnych obwmdów nie mogą być mniejsze niż odległość G podana w tabl. 4.8, jeżeli przew iduje się pracę personelu przy jednym obwodzie wówczas, gdy drugi obwód pozostaje pod napięciem oraz odległość G, — jeżeli nie przewiduje się takiej pracy.