3tom204

6. GOSPODARKA ELEKTROENERGETYCZNA 410

6. GOSPODARKA ELEKTROENERGETYCZNA 410

Rys. 6.11. Sposób obliczania stopnia strat obciążeniowych metodą prostokątów zastępczych Zaczerpnięto z [6.3]

otrzymuje się wzór uproszczony

9 = Z ^msm    (&51)

'    *= i

W przypadku typowej zmienności obciążenia — występującej w stacjach transformatorowych i liniach zasilających większe grupy odbiorców — stopień strat obciążeniowych można określić bez znajomości wykresu kalendarzowego i uporządkowanego, jedynie na podstawie wartości średniej stopnia obciążenia m. W tym celu stosuje się przybliżony wzór Kopeckiego

9 = O^m^cosę),)²* + [1 -O,89(cos    (6.52)

gdzie: cosę_s — współczynnik mocy w szczycie obciążenia, a — wyróżnik zależny od typu zmienności obciążenia biernego, który wynosi:

a = 1 dla zmienności typu A, wg wzoru (6.8):

0 a ^ 1 dla zmienności typu B, wg wzoru (6.10);

przy czym: a « 1 dla stałej Trógera C_T» 0,4 oraz a = 0 dla zmienności (stałości) typu C, wg wzoru (6.12).

W tym ostatnim przypadku przy cos®, = cosę>. = const, gdy a = 0, otrzymuje się prostszą postać wzoru (6.52)

9 = 0,92 m²+0,1 Im    (6.53)

przy czym zawsze jest spełniona nierówność

m² < 9 < m    (6.54)

W tablicy 6.2 podano wartości stopnia strat obciążeniowych 9, obliczone za pomocą wzoru (6.52) przy a = 0 oraz a = 1 dla cos<p_s = 0,6 -^-0,9 przy różnych wartościach stopnia obciążenia m = 0,3 -=- 0,9.

W analogiczny sposób można obliczyć straty energii biernej, podzielone odpowiednio na straty jałowe i straty obciążeniowe.

Tablica 6.2. Wartości stopnia strat obciążeniowych obliczone za pomocą przybliżonego wzoru Kopeckiego, wg [6.4]

	cos o,	OJ	0,8	0,7	0,6
	tg o.	0,484	0,750	1,020	1,333
m	« = o		a	= i
OJ	0,116	0,151	0,182	0310	0,234
0,4	0,191	0331	0,266	0,297	0,325
0,5	0,285	0,326	0,362	0,395	0,423
0,6	0398	0,435	0,471	0,501	0,527
0.7	0,528	0,561	0,590	0,616	0,638
0,8	0,676	0,699	0,721	0.739	0,756
OJ	0,845	0,854	0,865	0,873	0,880

Straty jałowe energii biernej, wyrażone w kvar • h, są określone wzorem

A £_w = A Q₀T_: = AQ₀fT    (6.55)

gdzie — podobnie jak w przypadku strat jałowych energii czynnej, określonych wzorem (6.42) — T-=fT — okres pracy (załączenia) rozpatrywanego urządzenia w okresie kalendarzowym T.

Straty obciążeniowe energii biernej, wyrażone w kvar-h, wynikają ze wzoru AEsobc =    = AQ_obC53T    (6.56)

przy czym

Afiobcs — A2obc.V

2

(6.57)

gdzie: AQ_obcs — straty obciążeniowe mocy biernej przy obciążeniu szczytowym, kvar;

— szczytowe obciążenie mocą pozorną, kV • A — podobnie jak we wzorze (6.44); t — czas trwania największych strat obciążeniowych; 3 — stopień strat obciążeniowych — obliczane ze wzoru (6.45) jak w przypadku strat energii czynnej.

Ze względu na to, że straty obciążeniowe zależą od kwadratu obciążenia pozornego, sposób wyznaczania stopnia strat 3 jest jednakowy zarówno dla strat obciążeniowych energii czynnej, jak i biernej. W obu więc przypadkach stosuje się metody kwadratowania i prostokątów zastępczych oraz wzory Kopeckiego (6.52) i (6.53).

6.3. Obliczenia gospodarcze w elektroenergetyce

6.3.1. Obliczanie kosztów rocznych

Celem obliczeń gospodarczych w elektroenergetyce jest wybór optymalnego rozwiązania technicznego, zarówno w zakresie inwestycji, jak i eksploatacji urządzeń, przy czym jako kryterium optymalności przyjmuje się minimalizację łącznych (pełnych) nakładów potrzebnych do uzyskania zamierzonego efektu. Miarą tych nakładów są całkowite koszty roczne, obliczone dla jednego roku, który jest podstawowym okresem obrachunkowym w elektroenergetyce.

Koszty roczne ulegają jednak zmianom w ciągu kolejnych lat eksploatacji urządzeń, a tylko w wyjątkowych przypadkach utrzymują się na stałym poziomie. Rozpatrując działalność gospodarczą w okresie wieloletnim, należy więc określić wartość średnią