79 2

79

Przekrój cząstkowy, pomimo pewnego podobieństwa do przekroju połówkowego, może być wykonany z dowolnej strony rzutu (rys. 4.25a,b). Należy jedynie zwracać uwagę na to, aby linia falista (lub zygzakowa), oddzielająca przekrój od widoku, nie pokrywała się z krawędziami lub innymi charakterystycznymi liniami (np. osiami symetrii) znajdującymi się wewnątrz zarysu widoku bądź nie leżała blisko nich - jako linia równoległa.

Wykreślenie dodatkowych linii, szczególnie wewnątrz zarysu rzutu, nie związanych z rysowanym kształtem przedmiotu zawsze pogarsza czytelność zapisu. Z tego też względu należy dążyć do jak najmniejszej ich liczby na jednym rzucie. W praktyce oznacza to, że przekrój cząstkowy leżący blisko linii obrysu rzutu powinien być doprowadzony do tej linii, a kilka przekrojów leżących blisko siebie trzeba połączyć w jeden większy.

Na przekrojach cząstkowych można przedstawić każdy szczegół budowy przedmiotu. Najczęściej jednak wykonuje się je w celu pokazania zarysu drążeń w przedmiotach nie podlegających krojeniu podłużnemu (rys. 4.25c, d) lub w celu uproszczenia prac kreślarskich (rys. 4.25a, b). Duże podobieństwo w wielu przypadkach przekroju cząstkowego do przekroju połówkowego (rys. 4.24a, b) oraz konieczność rysowania w przekroju cząstkowym pewnych przedmiotów symetrycznych może doprowadzić do nieprecyzyjnego oznaczenia przekroju cząstkowego. Przyczyną tego jest wprowadzenie zbyt daleko idących analogii czy uogólnień między tymi dwoma sposobami zapisu. Dość często podczs rysowania w przekroju cząstkowym symetrycznych części składowych przedmiotu (np. walcowej główki dźwigni, rys. 4.25c) zapomina się o konieczności rozgraniczenia widoku i przekroju linią falistą doprowadzającą przekrój do osi symetrii. Otrzymuje się wówczas obraz podobny do przekroju połówkowego, który, jak wiadomo, można stosować tylko wtedy, gdy przedmiot, a nie pewna jego część, jest symetryczny względem płaszczyzny wykorzystanej do uproszczenia zapisu rzutu.

d.    Przekrój cząstkowy w zwiększonej podziałce (rys. 4.24d) wykonuje się podobnie jak widok cząstkowy w zwiększonej podziałce (rys. 4.7a). Różnica występuje tylko w sposobie oznaczenia urwania rzutu (pomocniczego). Urwanie lub przerwanie rzutu w miejscu występowania tylko przekroju (rys. 4.7b, 4.25d, szczegół A) oznacza się przez doprowadzenie kreskownia do nie narysowanej linii prostej. Należy zaznaczyć, że zastosowanie w tym miejscu linii falistej nie jest błędem. Jeżeli jednak część przedstawiona jest równocześnie w widoku i przekroju, to urwanie tego fragmentu należy rysować linią falistą (rys. 4.25d, szczegół C).

e.    Kład przedstawia zarys figury powstałej w miejscu przecięcia przedmiotu tylko jedną płaszczyzną przekroju. Na kładzie (rys. 4.26) nie pokazuje się zarysów' i krawędzi przedmiotu leżących za płaszczyzną przekroju (płaszczyzną kładu).