8 9

Schemat optyczny spektrofotometru na nadfiolet pokazany jest na rys. 133 na przykładzie dość rozpowszechnionego u nas aparatu produkcji ZSRR — typ SF-4. Promieniowanie lampy wodorowej 1 po przejściu przez kondensor 2 i od-

12

Rys. 133. Schemat optyczny spektrofotometru radzieckiego na nadfiolet i światło widzialne SF-4

biciu od zwierciadła 3 trafia na szczelinę 5 chronioną płytką kwarcową 4. Następnie zwierciadło 6 kieruje je na pryzmat kwarcowy 7, w którym następuje rozszczepienie i odbicie. Wiązka rozszczepionego promieniowania wraca przez odbicie w zwierciadle 6 do szczeliny 5, a przez soczewkę 8 i ew. dodatkoAvy filtr 9 trafia na kiuwetę 10. Po przejściu następnie przez okienko kwarcowe 11 wiązka trafia na katodę fotokomórki 12. Obrót pryzmatu 7 pozwala kierować na szczelinę promieniowanie o coraz to innej długości fali. Podobny schemat optyczny ma spektrofotometr angielskiej firmy „Unicam” typ SP-500 (rys. 134).

W spektrofotometrach na nadfiolet jest zawsze dodatkowe urządzenie pozwalające zastąpić źródło promieniowania nadfioletowego źródłem światła widzialnego, np. żarową lampą wolframową, co pozwala korzystać z aparatu nie tylko w za-

Rys. 134. Spektrofotometr na nadfiolet i światło widzialne, typ SP-500 firmy Unicam (Anglia)

kresie nadfioletu, ale i światła widzialnego, a nawet bliskiej podczerwieni. Zwykły zakres pomiarowy wynosi 200-1000 mg. Oczywiście zwykle ze zmianą źródła promieniowania łączy się konieczność zmiany fotokomórki na czułą w innym zakresie.