szkolaka malucha, jak i jego rodziców, czy nawet szerzej ujmując, całej rodziny.
Adaptację należałoby zatem rozpocząć od nawiązania bliskiego kontaktu z dziećmi i rodzicami, a następnie rozwijać proces komunikacji w oparciu o uznanie równości partnerów, poszanowanie emocji, uczuć i rozterek to-warzyszących rozstaniu. W ten sposób stworzy się podstawy do wzajemnego rozumienia problemów, budowania atmosfery zaufania, radości i akceptacji. To z kolei powinno wpłynąć na zmniejszenie dystansu między instytucją, jaką jest przedszkole, a rodzicami.
Minimalizowanie negatywnych przeżyć dziecka, pojawiających się w początkach edukacji przedszkolnej, możliwe jest w pełni tylko wówczas, gdy placówka potrafi zadbać o wysoką jakość kontaktów z rodzicami.
3. Projekt zmian
Opracowanie programu zmian oparto na następujących założeniach:
• Dziecko ma prawo do respektowania jego potrzeb, w szczególności potrzeby bezpieczeństwa. Warunek ten może być spełniony tylko wówczas, gdy oswajanie się z nowymi warunkami odbywa się w obecności rodziców.
Rodzice mają świadomość prawa i obowiązku aktywnego kreowania sytuacji wychowawczo-edukacyjnych, umożliwiających prawidłowy rozwój dziecka. Wynika stąd konieczność poprawy relacji między rodzicami a nauczycielami, opartych na wzajemnym zaufaniu, a także stałe doskonalenie umiejętności wychowawczych obu stron.
Program - tu rozumiany jako plan działania, strategia osiągania celów, rezultatów.
Harmonogram
1. Zebranie Rady Pedagogicznej poświęcone analizie problematyki trudności adaptacyjnych i sposobów eliminacji negatywnych zjawisk z nimi związanych (sierpień 1999, odpowiedzialny - dyrektor).
2. Udział personelu pedagogicznego w doskonaleniu zawodowym dotyczącym problematyki dziecka trzyletniego.
3. Dni otwarte dla grupy I - możliwość pobytu z dzieckiem w sali, w ogrodzie (wrzesień 1999).
14 Edukacja w przedszkolu • Maj 2001