analiza anionów 1

i

Próby wstępne

Przed przystąpieniem do właściwej analizy anionów należy przeprowadzić wstępne obserwacje, pomocne w dalszej pracy. Dotyczą one barwy roztworu, jego odczynu oraz zapachu.

1. Barwa roztworu

Roztwory tylko trzech z analizowanych anionów są barwne:

-jon man«:anianowy(VII) Mn0₄’-fioletowy -jon dichromianowy(Vl) CnO₇“" - pomarańczowy -jon chromianowy(Vl) Cr0₄‘" - żółty Roztwory pozostałych anionów są bezbarwne.

2. Odczvn roztworu *

Odczvn roztworu świadczy o obecności w nim soli wywodzących sic z kwasów i zasad o różnej mocy.

Obojętny

Zasadowy

Kwaśny

•aniony mocnych kwasów i kationy mocnych zasad (np. K:S0_4< NaC!)

aniony słabych kwasów i kationy słabych zasad (np. NH₄CŃ. CH;,COONH₄)

aniony słabych kwasów i kationy mocnych zasad (np.Na_:CO;,. K?As0₄)

aniony mocnych kwasów i kation}' słaby cii zasad (np. N'H₄CI. AICNO.O;

3. Charakterystyczny zapach

Charakterystyczny zapach moea wykazywać Dróbki zawierające aniony; CPhCOO’ (octu), S~" (zgniłych jaj) i CN" (migdałów), oraz inne aniony lotnych kwasów, jak: SO.f", S_:0.r', NO:". Zapach staje się wyraźniejszy po dodaniu rozcieńczonego kwasu HC1 lub H:S0₄, a także po podgrzaniu. Sprawdzanie zapachu należ}' wykonywać bardzo ostrożnie (ulatniający się gaz kierować wachlującym ruchem dłoni w stronę nosa) ze względu na trujące właściwości niektórych gazów, np. HCN.