arcz 42

Największą siłę napędową, osiągalną ze względu na przyczepność na danej nawierzchni przy ruchu ustalonym (i = 0, <p = 0), można wyznaczyć z równań (2.11) i (2.14)

(2.18)

F_nfi = (KM 1 + /)

Na twardej, gładkiej nawierzchni wartos'ć / jest o rząd mniejsza od fi j, przy czym oceniana jest zgrubnie - szacunkowo. Stąd też upraszcza się zależność (2.18) do postaci

(2.19)

2.7 Toczenie się koła po nawierzchni nierównej lub plastycznej

Rozpatrzmy przypadek toczenia się kola z małą prędkością po nawierzchni nierównej. Przyjmijmy model: kolo i nawierzchnia idealnie sztywne. Układ sil i reakcji w chwili wjeżdżania na pojedynczą nierówność przedstawiono na rys. 2.19.

Q - Z

(2.20)

F = X = Qtg7

Rys. 2.19. Wjazd koła sztywnego na    Rys. 2.20. Ruch ogumionego koła

pojedynczą, nierówność sztywnej    napędzanego po podłożu plastycznym

nawierzchni

W miarę wjeżdżania na przeszkodę kąt 7, a więc i siła pozioma F maleją,

na szczycie 7 = 0 i F = 0, następnie siła F zmienia zwrot.

r — h

r

Teoretycznie nie ma strat energetycznych. W chwili początkowej pokonywania przeszkody

r

cos 7 =

42